(coll. familie Jimmiak-Oele) we overal kapotte ramen hadden en deze nog een hele tijd in opgelapte staat hebben gefunctioneerd, er zat noodglas in, dat werkte als een lachspiegel. Ik heb daar overigens een heel goede jeugd gehad, we hadden een leuke buurt en veel kinderen om mee te spelen. Er was toen nog niet veel verkeer, dus speelde je veel op straat. Bij de "Vergulde Kik kert" op het pleintje was altijd reuring en ook bij Kiljan de hoefsmid was altijd wel wat te beleven, daar kwamen boeren met hun paarden, waarbij wij keken hoe ze werden beslagen in de travaille en als daar geen paard stond, hingen wij erin. Ooit ben ik zelf daar eens geweest als elfjarige met twee paarden vanuit Oosterend, één van mijn oom Karei Linnhose en één van Piet van Nic Dros. Toen ik met het paard van mijn oom zou wegrijden (zonder zadel), zei Piet van Nic, "Neem deuze dan ook maar effe mee!" Dat ging allemaal goed, maar vader Oele vond het heel wat minder geslaagd! "Benne ze nou helemaal gek worre deer an Oosterend, en denken we dat ze rustig is te logeren bij m'n zuster, sturen ze dat kiend met twie peerden naar Den Burg!" "Niks aan de hand," zeiden m'n oom en buurman Dros, "ze zit er hier toch de hele dag op, dus dan kon dat ook wel!" Ik was toen al graag op de boerderij, later ook ge trouwd met boer George Jimmink. In de vakanties dus vaak te logeren bij familie die een boerderij hadden. Vooral mijn moeder had een uitgebreide familie, over heel Texel verspreid. En daar wasje altijd welkom, zoals met "bossiesdag". Als je daar heen ging, dan ging je ook naar tante Welmoed en oom Paul Kikkert die er tegenover woonden en waar de moeders hun kroost weer ophaalden. Ook heel vaak met de dames Dijt naar Westergeest geweest, nog verre familie, maar mijn moeder was haar hele leven bevriend met Grietje. Tante Grietje of Willy kwam mij dan halen om op de fiets naar hun schapen en lammeren te kijken. Na afloop kreeg ik dan bij hen thuis nog allerhande lekkers voorgeschoteld met dingen die je thuis niet kreeg! Vele malen is dit gebeurd en daar denk ik nog wel eens aan. Al was het natuurlijk wel een apart stel met hun eigen ideeën en denkwijzen: zo vonden ze indertijd onze nieuwe ligboxenstal maar niks, de koeien hadden het veel gezelliger in de oude stal dachten ze. Dat de koeien nu meer beweging had den, paste niet in hun beeld. Toch kwamen ze wel graag langs, want het vee beviel hen wel! En ze wa ren altijd belangstellend. Dit waren dan een paar herinneringen, tijdens het opschrijven komt steeds meer naar boven, Dat had G. van der Kooi goed ingeschat, nu maar hopen dat jullie het wat vinden! Tineke Jiminink-Oele 82 Historische Vereniging Texel Nummer 97 december 2010

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2010 | | pagina 84