(coll. familie Jimmiak-Oele)
we overal kapotte ramen hadden en deze nog een
hele tijd in opgelapte staat hebben gefunctioneerd,
er zat noodglas in, dat werkte als een lachspiegel.
Ik heb daar overigens een heel goede jeugd gehad,
we hadden een leuke buurt en veel kinderen om
mee te spelen. Er was toen nog niet veel verkeer,
dus speelde je veel op straat. Bij de "Vergulde Kik
kert" op het pleintje was altijd reuring en ook bij
Kiljan de hoefsmid was altijd wel wat te beleven,
daar kwamen boeren met hun paarden, waarbij wij
keken hoe ze werden beslagen in de travaille en als
daar geen paard stond, hingen wij erin.
Ooit ben ik zelf daar eens geweest als elfjarige met
twee paarden vanuit Oosterend, één van mijn oom
Karei Linnhose en één van Piet van Nic Dros. Toen
ik met het paard van mijn oom zou wegrijden
(zonder zadel), zei Piet van Nic, "Neem deuze dan
ook maar effe mee!"
Dat ging allemaal goed, maar vader Oele vond het
heel wat minder geslaagd! "Benne ze nou helemaal
gek worre deer an Oosterend, en denken we dat ze
rustig is te logeren bij m'n zuster, sturen ze dat
kiend met twie peerden naar Den Burg!"
"Niks aan de hand," zeiden m'n oom en buurman
Dros, "ze zit er hier toch de hele dag op, dus dan
kon dat ook wel!"
Ik was toen al graag op de boerderij, later ook ge
trouwd met boer George Jimmink. In de vakanties
dus vaak te logeren bij familie die een boerderij
hadden. Vooral mijn moeder had een uitgebreide
familie, over heel Texel verspreid. En daar wasje
altijd welkom, zoals met "bossiesdag". Als je daar
heen ging, dan ging je ook naar tante Welmoed en
oom Paul Kikkert die er tegenover woonden en
waar de moeders hun kroost weer ophaalden.
Ook heel vaak met de dames Dijt naar Westergeest
geweest, nog verre familie, maar mijn moeder was
haar hele leven bevriend met Grietje. Tante Grietje
of Willy kwam mij dan halen om op de fiets naar
hun schapen en lammeren te kijken. Na afloop
kreeg ik dan bij hen thuis nog allerhande lekkers
voorgeschoteld met dingen die je thuis niet kreeg!
Vele malen is dit gebeurd en daar denk ik nog wel
eens aan. Al was het natuurlijk wel een apart stel
met hun eigen ideeën en denkwijzen: zo vonden ze
indertijd onze nieuwe ligboxenstal maar niks, de
koeien hadden het veel gezelliger in de oude stal
dachten ze. Dat de koeien nu meer beweging had
den, paste niet in hun beeld. Toch kwamen ze wel
graag langs, want het vee beviel hen wel! En ze wa
ren altijd belangstellend.
Dit waren dan een paar herinneringen, tijdens het
opschrijven komt steeds meer naar boven,
Dat had G. van der Kooi goed ingeschat, nu maar
hopen dat jullie het wat vinden!
Tineke Jiminink-Oele
82
Historische Vereniging Texel
Nummer 97 december 2010