Gymnastiek Vereniging "Texel"
kenwet" van Rijkswaterstaat! Dat, en de bewaking
erop, zou potentiële jutters zeker voldoende af
schrikken! Dat dacht men tenminste, al pennenlik-
kende in de burelen aan Groeneplaats 1. Maar ook
deze theorie zou spoedig in rook opgaan. Want langs
het koude Texelse strand schuimde op dat moment
al menige jutter, op zoek naar buit.Terwijl de be
waker bij de m.s. "Anneliese" tijdens een gezellig
praatje werd afgeleid, verdween vanaf het voorschip
'zomaar ineens' de zo fel begeerde scheepsbel van
deze ooit in Groningen gebouwde coaster.
Tandenknarsend moest op de Groeneplaats de
diefstal worden toegegeven. De plaatselijke media
vroegen zich af hoe zoiets, op ons toch altijd be
schaafde eiland, nou toch weer had kunnen gebeu
ren. Maar zoals met de meeste oude kranten ge
beurt, ook deze exemplaren verdwenen in de
kattenbak en de story over de scheepsbel maakte
plaats voor ander nieuws.
Totdat wij bij Radio Texel, tijdens het actualiteiten
programma "Springtij", het onderwerp en vervolg
van de "Anneliese" nog eens aankaartten tijdens
een live-uitzending. Opeens rammelde de telefoon
in de studio. "Met Radio Texel, goedenavond". Het
bleef even muisstil aan de andere kant van de
lijn.Tot opeens het duidelijk harde luiden van
een bel(!) ons danig deed opschrikken. Wie ver
wacht zoiets nou. Zonder dal er ook maar één
woord bij gesproken werd? Beduusd en in een luid
lachsalvo brachten wij ons luisterpubliek op de
hoogte van dit vreemde voorval. Wel draaiden wij
gelijk, in de stijl van het onderwerp, de hitsingle
"Dingdong" van André van Duin erbij. Nummer
herkenning bestond toen nog niet, dus ook wij ble
ven met cle nodige vraagtekens zitten.
Maar niet alleen bij Radio Texel rinkelde anoniem
de telefoon. Ook de gemeente Texel, de strandvon
derij, de bewaking, Rijkswaterstaat en de politie
werden diverse malen verrast door anoniem beige-
klingel vanuit de telefoon. Steevast gevolgd door
het verbreken van de verbinding...
Het turnen op zich, het voorturnen, bestuurlijke
functies en het jureren. De GVT heeft in m'n leven
een grote rol gespeeld en Tessels is het.
De vereniging werd op 2 maart 1923 in Den Burg op
gericht. Het eerste oefenlokaal was in de Nieuwstraat,
toestellen waren er niet, geld om ze te kopen even
min, dus de smid, tevens voorzitter heeft toen in sa
menwerking met een timmerman een brug en een
Cartoonist Antoon Goes zorgde in die dagen voor
een prachtige optekening van het voorval in de
Texelse Courant. Met de situatie van de
"Compass 1" nog vers in het achterhoofd, werd
zelfs de plaatselijke recherche op pad gestuurd om
de klus te klaren en wel voor het 'burgerlijk fat
soen en de eer der gemeente Texel'.
Op een ochtend zwaaide de deur open bij het Ma
ritiem Jutters Museum in Oudeschild en ver
schenen de heren Blom en Nijhuis (alias "Grijpstra
de Gier") met een rechte rug voor de balie. "Zo
Bert, jij weet nogal veel", klonk het bijna bezwe
rend in mijn richting. "Heb jij enig idee waar die
bel van de "Anneliese" is?" Laat nou net toevallig -
boven de balie van het museum - de originele bel
hangen van de voormalige visafslag in Oudeschild.
Ik geef gelijk een flinke roffel aan het koord van
deze bel met de vraag: "Wal dachten jullie hier
van?" Lou en Aad keken me met een hopeloze blik
aan. "Dat wordt hier echt niks", zeiden hun ogen.
Voor de aangeboden kop koffie hadden de speur
ders geen moed en tijd meer, waarna ze wat versla
gen afdropen. Voor de goegemeente op zoek naar
een nieuwe link in dit nog steeds kwellende ei
landmysterie.
Is de bel nou werkelijk (volgens de verhalen) ver
dwenen naar het verre Georgië of heeft de heer
J. Reeder himself, voormalig hoofd van Rijkswater
staat, zonder het te weten, er nog een heerlijke bak
koffie onder zitten drinken in één van onze zo
sfeervolle strandpaviljoens?
Domme, het wordt na de laatste echte stranding
van de m.s. "Hunte" in december 2001, nu toch
wel weer eens tijd voor een verse stranding hier op
de kust.
Al was het alleen maar om de oer-Hollandse Tes-
selse eilandcultuur weer eens opnieuw uit te tes
ten.
Bert Koning
rekstok gemaakt. Als valmatten werden matrassen ge
bruikt. Een echte trainer was er niet, er werd met el
kaar geoefend. Wel werden er toen al uitvoeringen en
demonstraties gegeven. Dit was het begin, ver voor
mijn tijd.
Als je 9 jaar was mocht je naar de gym. Voor de jeugd
was er als sport alleen gymnastiek en voor de iets ou~
72
Historische Vereniging Texel
Nummer 97 december 2010
