Witte punt
Deer stond ie.Jaare enjaare, jaar in en jaar uut een
rots in de branding fóórjoan en ollemon. Fóór mense
op zee en fóór mensen op 't lond. Flak fóór 't huns
weer nou Riekie en Willie Barhorst weune.
't Kleine trappie op en je wos er ol, wont de diek wos
in die tied nag niet zo hóóg. Je kon er zo fijn achter
sitte in 't oppertje, lekker uut de wiend en os je geluk
hod don wos 't sontje d'r ok nag bee.
M'n vader en ome Klaas viste deer vaak flak fóór de
kont met het gornekottertje en don sot ik héél goed te
kieke of 't nou de TX 15 fon m'n vader en ome Klaas
wos of 't kottertje fon Lammert en rooie Bertus, de
TX 28, wont die twie kotters hodde veul fon mekaar.
Ik wos nag maar een kleine snotbriebel doe ik ollien-
dig dot kleine trappie omhóóg klom. Toevallig waare
ze deer net on 't visse. Ome Klaas sting in de stuur-
kost en keek met de verrekieker naar de wóól en sag
mee deer lóópe. "Deer sien ik dot kleine meike", riep
ie verskeft naar vader, "we moete só dicht os we
kenne naar de kont". Ik wos me eigelijk van gien
kwaad bewust maar skrok me eige te barste toen ik
opiens hoorde brulle: "Ga jee es meden naar huus en
ga uw ok!
Ik spoot de diek over en hod 't die dag wel wot be
nauwd, wont ze waare puur poestig op me.
Os ik uut skool kwam don ging ik ok welderes achter
de diek langs naar huus en met léég wa ter kon je nag
welderes wot opstruune wont héél veul mense sode
mieterde de rotzooi achter de diek. En os je don een
hóóp bonke teugekwam don wist je dotje over de
helft wos wont die bende kwam bee de slageree fon
Flerman Boekei fondaan. Wot je fonde hod, kon je
mooi op dot plekkie bekieke, maar dot wos meestol
niet zoveul, wont vroeger gooide ze niet zomaar wot
weg.
Op een keer kwam een ouwer meissie na me toe en
die hod in d'r joszakkie geld fonde. 't Sot er zómaar
in, je begriept 'l niet. Zeseit, "Zellewe na bakker
De Rui]ter gaan en snob fóór koope?" Wee kreege
sundags altóós 'n stuuver, dot wos sundagsgeld en
deer mochte we don bee de Ruijter wot fon kóópe. Ik
wos hillegaar verrosl wont 't wos eigelijk gieniens 'n
vriendin fon me en don zo'n vorstelijk anbod! En dot
ok nag op 'n deurdeweekse dag. Dot sla je netuurlijk
niet of. 't Leek wel Luilekkerland, met zakke vol
snobberee ginge wee na dot mooie plekkie, wont os je
déérachter sot don kon gien mens uut 't dorp je sien
en dot kwam doe toch wel goed uut, wont 't foelde een
beetje raar, zoveul snobberee tegeliek.
Kontjekiek, ja kontjekiek dot deje ze d'r ok maar dot
is on mien neus fóór bee gaan wont mien moeder
preekte hel en verdommenis over dot soort zaake en
ik hod 't lef niet om er ok maar in de verste verte over
te denke, laat staan d'r on mee te doen.
Na de diekferhóóging heb ie d'r nag een paar jaar
staan, die "Witte Punt", en toen hèèweze 'm de iêne
op de aare dag weghaalt. En sèèg nou zellef, dot is
toch eigelijk ferskrikkelek sonde.
Hillie Keijzer-Vlas
Nummer 97 december 2010
Historische Vereniging Texel
35
