Achter diek
bleven nog wat 'nazitten' en genoten nog van en
kele abdijbiertjes. Een van hen vertelde dat hij ook
kastelein was en jaarlijks een uitje organiseerde
voor en met de hele clientèle. Dit was een heel ge
varieerd gezelschap, artsen, advocaten, maar ook
parkeerwachters en vuilnisophalers, uit de stad
Leiden. Dit lichtte hij als volgt toe. "Onze abt zegt
steeds: "Gelijke monniken, gelijke kappen"."
En dan nu één uit de muziek. Jaren geleden waren
we druk bezig met de opname van onze tweede cd,
Texels Souvenir geheten. Daarbij hadden we de
hulp ingeroepen van zoveel mogelijk brandweer
lieden, zij vormden ons achtergrondkoor.
We moesten vaak repeteren en de eerste keer de
den we dal in de Karseboom. Later oefenden we in
de brandweerkazerne. Tijdens de repetitie in de
Karseboom, toen de opkomst groot was, begonnen
midden in hel lied alle brandalarmmelders tegelijk
te janken, ledereen wist wat dit betekende en in
een mum van tijd was de Karseboom leeg. Vrij snel
daarna liep echter het hele brandweercorps in po
lonaise ons café weer in. Het was slechts loos
alarm in "de Smulpot". Geblust moest er worden,
niet met Brandbier maar met Amstelbier.
De cd werd een succes en onze lijfspreuk bleef:
"Drink Amstelbier en zing met plezier".
Frans Pi eter se
Voor de jongens van Skil was de waterkant om te
spelen zeer belangrijk. Van Ceres, De Schans, voor
Skil zelf, de haven en de havenmond, achter de
helling tot aan De Hornt aan toe. Bij De Hornt
werd vooral gezwommen; dat is waar nu het Wad-
denstrandje is gekomen. Jarenlang was daar ook de
warm-wateruitlaat van de waterfabriek en de elek
triciteitcentrale. Tot diep in de herfst kon je daar
lekker zwemmen in het warme water en er waren
genoeg mensen die ook in de winter bleven zwem
men. Vroeger was daar altijd wel een plekje waar je
in de luwte kon liggen.
Achter de helling stond bij laag water wel eens een
scheepje droog. Sommige vissers gebruikten het
laag tij om de onderkant van de schuit schoon te
maken en dat moesten wij jongens natuurlijk van
dichtbij bekijken. In de wandeling werd dat de be-
delaarshelling genoemd.
Het was ook een prachtige plek om te 'gluuvere'.
Nummer 97, december 2010
Historische Vereniging Texel
21
