Frans, Lies en "de Karseboom"
de TX31 op de Zuider- en Waddenzee en bij gun
stige weersomstandigheden ook op de Noordzee.
Kees Slik trouwde in 1874 met Trijntje Jans Plaats
man (1855). Er werden acht kinderen geboren.
Hun eerste dochter Cornelisje (1877 - 1896) over
leed op 19 jarige leeftijd. Hun vierde kind Klazina
(1885 - 1906) overleed toen ze 21 jaar oud was.
Dat waren moeilijk te verwerken klappen en ze de
den Kees, meer dan goed voor hem was, naar de
fles pakken.
Op 24 juli 1907 voer de TX31 de haven van Den
Helder binnen. Het was mooi weer geweest en de
vangst ging men lossen in Nieuwediep. Ze hadden
de touwtjes nog maar net vast of er stapte iemand
van de visafslag aan boord. Zijn gezicht stond som
ber en daar was alle reden toe. Hij liep op Kees Slik
toe en bracht hem de onheilstijding dat daags er
voor zijn vrouw Trijntje Plaatsman overleden was.
Hoeveel ellende kan een mens verdragen?
Kees was volkomen van slag. Pieter was naast hem
komen staan en legde de hand op de schouder van
Kees. Het enige wat hij kon uitbrengen was "We
zullen de rouwwimpel hijsen Kees". Maar terwijl
hij dit zei, schoot hem te binnen dat er geen rouw
wimpel aan boord was. De laatste keer dat hij ge
bruikt was, was met het overlijden van Klazina.
Die wimpel is toen in een aprilstorm aan flarden
gewaaid. Pieter haalde de boordportemonnee en
stuurde Kees op pad om een rouwwimpel bij de ta
grijn over de brug te kopen.
Laten we deze mens volgen en bezien wat hij moet
verduren in de moeilijkste periode van zijn leven.
We zien hem moeizaam de steiger opklimmen. Op
de kant gekomen staat hij even stil en klopt, alsof
er iets gewichtigs staat te gebeuren, zijn manches-
terse broek en zijn 'bonkertje' af. Dan vervolgd hij
langzaam zijn weg, de rug wat gekromd en de ta
nige kop wat gebogen. Zijn klompen anders klos
send over het plankier maken een sloffend geluid.
Vierendertig jaar ben ik met veel plezier kastelein
geweest in café "de Karseboom" in Den Burg. De
eerste vijftien jaar stond ik er alleen, de resterende
jaren werkte ik er samen met mijn vrouw.
De meeste Texelaars en niet-Texelaars begrijpen
vast wel dat het gaat over Frans en Lies.
Een groot deel van ons leven speelde zich af in het
café. Maar ook het maken van muziek vulde een
behoorlijk deel van ons leven. Piet Kingma en ik
Hij lijkt nu wel twintig jaar ouder. Hij passeert het
café "De Biechtstoel". Zijn keel voelt droog en hij
probeert dat akelige gevoel weg te slikken. Hij
draait zijn hoofd om en mompelt halfluid voor
zich uit "Rouwwimpel, rouwwimpel, een hartver
sterking heb ik nodig". Bruusk keert hij zich om
en stapt de kroeg binnen.
Hij is daar geen onbekende en de kastelein, die
verneemt van de toestand waarin Kees verkeert,
schuift hem automatisch een borrel toe. Met een
routine kiept Kees deze in één keer om. Hij veegt
met de rug van zijn hand langs de lippen en steekt
het lege glas weer naar de uitbater toe met een kort
"vullen". Zo, dat voelde al een stuk beter, dat
zware raakte toch wat uitje hoofd.
Zo is Kees drie kwartier in het café gebleven. De
ene na de andere borrel achteroverslaand. Als Kees
afrekent, komt hij tot het besef dat hij bij lange na
niet genoeg geld heeft om een rouwwimpel te ko
pen. Als hij buiten komt, merkt hij dat hij flink
over de schreef was gegaan. Geen rouwwimpel, het
geld op en hij werd overspoeld door somberheid.
Onvast kwam hij een kwartier later aan boord van
de TX31. Pieter Kuiper zag hem aankomen en be
gon zich op te draaien. Dit sloeg toch wel alles.
Onder deze omstandigheden en dan met een stuk
in je kraag aan boord komen, dat kon Pieter niet
verteren.
Het bovenstaande voorval bekoelde de goede ver
standhouding aan boord van de TX31. De samen
werking werd verbroken. Pieter Kuiper junior
kwam aan boord. Kees Slik ging in hel wierbedrijf
van zijn zoon Dirk werken. Pieter Kuiper viste tot
1928 en ging daarna werken bij de bakker. Om een
extraatje te verdienen ventte hij met petroleum en
werkte hij bij het dorsmachien.
Cor de Wolf
speelden ongeveer vijfendertig jaar samen als het
duo "Humpy-Dumpy". Ik denk dat vrijwel alle
Texelaars wel een bruiloft hebben meegemaakt
waar dit duo het feest muzikaal opluisterde. Ook
op heel veel bals na een toneel- of muziekuitvoe
ring waren Piet en ik aanwezig. In 1995 maakte
een zangeres dit trio compleet. We hebben met
veel liefde, plezier en soms een traan samen gemu
siceerd en in die periode ook veel leuke en interes
sante mensen leren kennen, waarvan er helaas al
Nummer 97 december 2010
Historische Vereniging Texel
19
