I
o*c>)
i vxva
m
rx
I
T
l
Dv«
J
V
»y **#4
y!
<c*r U(J|
-jfc' '- u
ttCA»,
K
**T
Het dorp Den Hoorn met bakens in de duinen en vissers aan het strand. Mogelijk diende het bouwsel onder het
dorp Den Hoorn, rechts van het baken, als aanduiding voor De Borkamer.
gegraven. De Westen verviel tot een verdwenen ne
derzetting.
Het noordelijk gelegen De Koog was lange tijd vooral
een vissersdorp. Maar ook hier veroorzaakten verstui
vingen en andere ongemakken verval. Aan de visserij
kwam een einde en het zuidelijker gelegen Den Hoorn
nam een deel daarvan over. Naast de visserij was het
beloodsen van de binnenkomende en uitgaande sche
pen een belangrijke bron van inkomsten van Den
Hoorn. Op de kaart zijn de vissers en de bakens in de
duinen goed te zien.
Texel in 1854
Drie eeuwen later zag het eiland er anders uit dan in
1553. Als gedetailleerde en betrouwbare gids voor de
situatie rond 1854 kan de kaart dienen van de hand
van de Texelse notaris Johannes Ludovicus Kikkert
(1810-1878) op pagina 10.
De kaart toont dat de oude kern nauwelijks wijzigin
gen had ondergaan. Niet op de kaart te zien zijn de
belangrijkste veranderingen in dit gedeelte van het ei
land, de in de 17e en 18e eeuw afgeschafte 'overal-
weide'. Er kwamen in dit gebied perceelsafscheidin
gen, voornamelijk door middel van tuinwallen en
sloten. Wel zichtbaar zijn de veranderingen in het
kweldergebied. In 1617 is de polder Walenburg ont
staan, op de kaart te herkennen aan de doorsnijding
door recht en haaks op elkaar staande wegen. In het
noorden was de polder afgesloten door de Ruigen-
dijk.
In 1629/30 was een begin gemaakt met de aanleg van
de stuifdijk tussen Texel en Eierland. Die dijk maakte
een einde aan de open verbinding tussen de Noordzee
en Waddenzee. De kwelder achter de stuifdijk, het
zogenaamde Buitenveld, kwam daardoor meer droog
te liggen. In 1835 werd het gebied onder leiding en
op initiatief van de ondernemer N.J. de Cock bedijkt.
18
Historische Vereniging Texel
Nummer 9 juni 2010
