Tessels prate
t CiX IA-VSN*
De ouwe Langeveld, de vader van Sijp, woonde vroe
ger op 't Sukerweggie (Beartrixlaan) en kon met z'n
ene oog niet goed zien.
Hij vertelde het volgende verhaal: 'Ik gong tejage op
'n saterdagmiddag en 't was geweldig! Ik liep in 't
Notte Flak, sag wot, lee on en 'k skoot. 'k Sag de veere
vliêge, maar de eend sot 'nag in'.
Piet Swarthof verkocht nooit geen ijsjes van drie cent.
Déér kon-ie nil<s on verdiêne. Hij verkocht voor 5 cent.
Sijp Langeveld was wijzer. Die verkocht wel ijsjes van
drie cent, 'wont fon de twie cent die se terug kreege,
kochte de kienders wel wot aars bee 'm'.
En later, als ze meer geld hadden, kwamen ze ook
weer. Ja, Sijp die begreep dot, die verkocht wél!
Riet werkt bij Willie Maas in Den Burg in de groente
winkel. Maas had in Oudeschild ook een winkel.
Daar komt een oud vrouwtje binnen en vraagt: 'Fer-
kóópejullie ok ouwe moimehéér?'
De verkoopster kan dat zo gauw niet bedenken en
belt naar de winkel in Den Burg en krijgt Riet aan de
lijn en vraagt haar: 'Weet jee wot ouwe mormehéér is?'
Riet weet het ook niet en 'zei 't wel effe on de baas
frage'. Bleek 't suurkóól te weze!
Een paar weken daarna belt de verkoopster weer op
met de vraag of Riet weet wat ouwe morme koppe
benne'.
Riet weet dat ook niet en vraagt het aan haar baas.
't Bleke kóólréépe te weze!
Riet staat voor de klas in Oosterend. Ze staat voor een
groep jonge kinderen. De les gaat over geld en ze
probeert de kinderen bij te brengen dat geld een ruil
middel is, niet meer en niet minder. Ze heeft een sta
peltje papiergeld en wat munten op de grond neerge
legd met daarop een klein kluifje bij de slager
vandaan. Ze vraagt aan de kinderen: 'Wat denk je dat
't hondje doet?' Ze kijkt in het rond; er is niemand die
het weet. Dan zegt ze: "t Hondje pakt 't bonkie'.Ja,
da 's goed. En wa t doet ie met het geld?
Seit 'n jongen: 'Die tilt sien póótje op en piest r op'.
Roept een andere jongen: 'Och juf, do's hillegaar niet
erreg. Ik wos 't of!'
In Oudeschild is een nieuwe kapsalon gekomen, "Co-
rinne's Kapsalon".
Twee bejaarden mannen staan op de dijk en kijken er
naar. Zegt de ene: 'Fiendjee die letters ok niet 'n
beetje gróót op die gevel. Wot clenke die snotleu wel;
se beginne net en don doen ze ol zó gróót'. Zegt de an
der: 'Mon, se moete 't op Wieringe ok lese kenne'.
Kees Zijm sr. uit de Westen ging altijd na de hoogmis
om een borrel in De Zwaan. Zegt Zijm tegen de ober:
Ober, de are keer 't bovenrandje ok graag vol'.
32
Historische Vereniging Texel
Nummer 94, april 2010