Tessels Prate
Het is niet te geloven, maar ik heb weer een hele
voorraad anekdotes. Soms ben ik bang dat 't een keer
ophoudt, maar nee hoor, dan krijg je weer 't een en
ander aangereikt!
Hier volgen ze:
Nanning Maat was koster van de hervormde kerk in
Den Burg en ook doodgraver en omsèèggerIn een
zwart pak en met een hoge hoed op ging hij de
huizen langs om het overlijden van iemand aan te
zeggen:
"De familie laat bekendmaken, dat heden is
overleden
De dochter van Nanning Maat, getrouwd met Gerrit
Westerlaken uit de Prins Hendrik Polder was
's nachts bevallen van een dochter. Ze hadden al vijf
jongens, 's Morgens vroeg kwam Gerrit het blijde
nieuws bij zijn schoonouders brengen: een meisje!
Gerritjonge, wat ben ik ferskrikkelijk bliêd!", zei
Maat. "Os ik 'n wit pak had, ging ik het in de hééle
Burg omsèègger
In het laatste jaar van de oorlog was er haast niets
meer te krijgen. Bakker Co Dros uit Den Hoorn
(mijn vader) sloeg aan het experimenteren om z'n
klanten toch nog iets lekkers te bieden. Het
'regeringsmeel' dat grijzig zag, omdat het voor een
deel uit gemalen peulvruchten bestond, rees en bakte
slecht. Met o.a. zelfgemaakte suikerbietenstroop
waren platte, donkerbruine vierkante koeken het
resultaat. Ze smaakten niet slecht, maar ze waren
onmogelijk taai! Leuk op een taartplateau geschikt
werden ze in een verder lege etalage gezet met een
kaartje: GUMMIHAKKEN, 5 CENT.
Nic Witte ging met zijn broer op vakantie naar
Valkenburg. Ze hadden een hotel besproken en
meldden zich bij de receptie. Alles was oké en Nic
vroeg: Weer moete wee lèègge
Nummer 91, juni 2009
Historische Vereniging Texel
