Tessels prate
Op glad ijs Monica Maas
Wat hadde we een wintertje, end december en begin
jannewarie! Het was in gienjare beurd datje dage
achtermekaar het ies op kon. Kiender onder de
vijftien hadde nag nooit op een befrore slóót of kolk
skaast!
Dat was in mien kiendertiêd wel aars. Zowat alle
jare was er wel ies: we leerde skaase op de Sluusslóót
achter de Hoore. De iesbaan fan de Hoore was in die
tiêd op de Geul, toe nag een flinke waterflakte in de
dune. Ik sien nag Aris Smit met Martha Bremer over
de baan "draaie". Pracht gezicht! Eerst iên biên
omhoog en dan het are.
Ja, hardreeë en langebaanskaase zat - en zit - er op
ons Gouwe Bóltje niet erg in. Ik weet nag hoe
iederiên met ope mond stond te kieke toe dommenee
Van Rhijn, een echte sportman, het ies op kwam. Hee
had Nore! Dat had in die tiêd gien méns nag. In twie
hale was-ie an 't end fan de baan!
In 't leste jaar fan de oorlog log de polderbemaling op
sien gat, omdat er er gien gasolie meer te krigge was.
Zóódoênde stond het Hoornder Neuweland hillegaar
blank. Nou, dat wier een pracht fan een iesbaan en
deer was die heele Hoore fan de partij. D'r ware ok
wedstrijde. Ik ken me niet herinnere of ik meedeen
heb. 't Zei wel niet, want ik was gien ster. Ikfiel nag
alders en ik had fan die slappe enkels. Houte skaase
had je, met zö'n omboge punt fanfare en je most ze
met ketoene bande om je enkels vastbiende. Die ginge
iedere keer een beetje losser en ik zwikte allernaar.
Hóge skoene had je nag niet in die tiêd.
"Wat sta je trdöl op je biêne!"sei d'r iên teuge me, toe
ik na een klein deuwtje weer-es op me gatfiel. Néé,
dat skaase was for mee gien féést en ik had het ok
altoos koud...
Maar as het sneeuwd had, was er het Hoogewerfie,
midde in de Hoorne. Dat liep - en lóópt nag - skuin
af naar 't Léége Achterom. We suüsde dan met de slee
naar benede. Prachtig!
We hadde fan die ouwerwesse sleeë: een houte bak
met glee-iezers en an de achterkant een ferhóóginkie,
het bankie. Je ging plat op't gat in de bak zitte en liet
je eige dan deur een aar een flinke zet geve om veert
te krigge. Je kon ok op je buuk op 't bankie, dan kon
je met je biêne sture en ok nag je kleine broertje of
zussie meeneme in de bak. Het mooiste was het, as
het zóó glöód was, datje met een rotgang over het
Achterom heen nag een héél end het land fan Dirk
Driêver op skoot. As er veul sneeuw log, dan maakte
ze namelijk een helling over het hek fan 't land hene!
Het Hoogewerfie was toen nag niet bestreet. As na
een tiedje het wat kaal en dus stroef wier omdat 't
sand erdeur kwam, haalde ze erges aars sneeuw
fandaan. En as het bleef friêze, wier er eeves water
over gooid. Dat haalde ze met emmers uut een pomp
of een pet (waterleiding was er nag niet). Aredags
was het dan een iesbaan. Tjonge, wat ging je dan
hard, je gorde d'r over! Maar je most fan benede ok
weer naar bove! Links, langs het stek fan Dóóve Jaap
most je dan, en dat was een hééle toer.
32
Historische Vereniging Texel
Nummer 90, maart 2009
