De verschrikkelijke sneeuwstorm
Dit stukje schrijf ik, nu het echt ouderwets wintert,
maar als u het leest, kunt u zich dat misschien
niet eens meer goed voorstellen. Prachtig weer, het
vriest ook overdag, de buitenkranen moeten
worden afgesloten en op Waalenburg wordt volop
geschaatst. Op de Hoge Berg kun je heerlijk wan
delen, zonder uit te glijden, omdat de modderspo-
ren hard bevroren zijn en zelfs de randen van de
zwinnetjes op het strand hebben een laagje ijs.
Duinen en tuinen, daken en hekken, gras en
bomen, ze zijn allemaal bedekt met een wit
vorstlaagje.
Gelukkig zitten we er warmpjes bij, we zetten de
thermostaat een graadje hoger en zetten de elektri
sche deken niet meer uit, of stapelen nog een
extra seizoen van een Texeler dekbed op de vier
seizoenen die ons 's nachts warm houden.
Bijna honderd jaar geleden, aan de vooravond van de
Eerste Wereldoorlog, winterde het ook stevig, maar
werd op de boerderij Het Nieuwhuis, oostelijk van
de waterzuivering Everstekoog.
Vanaf het moment clal hij zes jaar was, liep hij
elke dag met zijn iets oudere zuster naar de school
in Den Burg. Onderweg pikten ze hun nichtje op
en gezamenlijk liepen de drie kinderen in onge
veer drie kwartier naar de Burgwal, waar de school
stond. Toen ze op een winterse middag na de
schooldag naar huis wilden lopen, kon je op de
Steenenplaats de Kogerstraat niet meer zien, door
een sneeuwstorm die de wereld beperkte tot een
paar nieter. Ze worstelden zich dwars tegen die
witte, woedende, ijskoude verschrikking in naar
huis. Bij de Theodorahoeve stond de oma van het
nichtje haar kleindochter op te wachten. Die was
nu veilig en warm onderdak. Arie en zijn zus
moesten verder, tot op het bot verkleumd en met
nog zeker een uur lopen voor de boeg, omdat het
tempo heel laag lag in die witte, kille, bijna on-
De boerderij Het Nieuwhuis in Everstekoog. In 1931 trouwden Arie Bakker en Annaatje Duinker en begonnen hier
te boeren, foto coti. a. Brans
vermoedelijk vond men dat niet zo bijzonder als wij
nu, nu ons voortdurend wordt voorgehouden, dat
het afgelopen is met de strenge winters. Toen
hoorden ze er gewoon bij en misschien vroor het
het ene jaar ook harder dan het andere, maar men
beleefde de wereld ook anders.
Een goed voorbeeld daarvan is het verhaal van
Arie Bakker, die op 7 december 1906 geboren
doordringbare wereld. Gelukkig werden ook zij
door hun oudtante opgewacht, aan het einde van de
Kogerstraat en werd hun een barre tocht bespaard.
Op de kleine Arie heeft deze gebeurtenis diepe
indruk gemaakt en tot het eind van zijn lange
leven, vertelde hij het verhaal van de verschrik
kelijke sneeuwstorm. Hoe het voor zijn ouders
was, kon hij natuurlijk niet bedenken, maar het
moet ook voor hun verschrikkelijk zijn geweest.
Nummer 90, maart 2009
Historische Vereniging Texel
13
