daar zat de halve buurt op de zomeravonden bij
elkaar te kletsen of naar de muziek te luisteren, die
de ongelukkige zoon van Sipke Smidt, Adriaan aan
zijn viool ontlokte. Adriaan was erg vergroeid en lag
vrijwel altijd op bed. Hij kon prachtig vioolspelen en
vaak luisterde de buurt met ontroering naar zijn
muziek. Die hoge stoep roept nog meer herinnerin
gen op, zoals het breien: Nettie's moeder vond dat
Wat er wel was, somt Nettie pand voor pand op: op de
hoek van de Stenen Plaats zat de winkel van Dekker,
een soort winkel van Sinkel, waar ze inderdaad hoeden
en petten en dameskorsetten en verdere onderkleding
verkochten. Maar geen werkkleding. Nu zit daar Jojo.
Dekker had ook een schilderswerkplaats die daar naast
zat. Dan was er waar nu Studio zit, na de oorlog
een schoenmaker en waar Bosrna nu zit, was de ad-
Links de smederij van Smit, later Jb Zwaan en rechts het toen nieuwe huis van H.J. Smit Foto: coii. hvt
zomaar zitten niet te pas kwam. Als je zitten wilde,
kon je net zo goed nuttige dingen doen. In de oorlog
was gebrek aan allerlei dingen, maar met wat inventi
viteit kon je er best wat van maken, dus breiden
Nettie en "het Amsterdammertje"dat bij hun in huis
was, sokken van restjes wol, oranje met wit werden
de hutspotsokken" en van rode restjes werden de
"rodebietensokken" gefabriceerd. Die sokken bestaan
nog steeds.
Het was geen vetpot voor de meeste bewoners van de
Waalderstraat, maar de saamhorigheid was groot. Van
sluitingstijd was geen sprake en als je wat hebben
moest en de winkel was dicht, dan liep je even achter
om. Er hield altijd wel iemand een oogje in het zeil
als de kinderen aan het spelen waren, vaak op het
pleintje waar nu Bosma zit en het Peter Bakkerglop
begint. Die doorbraak naar de Weverstraat was er
toen nog niet.
vocaatfabriek van de familie Dros, E(erste) T(exelse)
A(dvocaatfabriek) geheten. De ETA was een begrip
en men was er wel in voor een geintje. Een van de
buren was nogal "suunig"en hij kwam langs toen er
net verse advocaat gemaakt was. Daarvan werd hem
een grote schaal aangeboden en hij at die in razend
tempo leeg, met als gevolg dat hij op handen en voe
ten naar huis kroop. De ETA stond een beetje terug
en aansluitend was een grote schuur van Reij, die er
zelf tegenover woonde.. In die schuur werden ook
buurtfeesten gehouden, waar het altijd een gezellige
boel was. De Waalderstraat vormde met de Stenen
Plaats en de Binnenburg nog een echte bureton en ze
waren de eerste die met versierde wagens kwamen
met ouwe sunder. Die wagen werd versierd in de
schuur van Reij. Dan kwam het boerderijtje van de
familie Stolk. De man had een prachtige, lange, witte
baard en hij boerde niet meer op dat boerderijtje, dat
een beetje terug stond. Toen zijn vrouw, tante Sientje,
overleed, kwamen de vrouwen uit de buurt "kleed
Nummer 88, september 2008
Historische Vereniging Texel
3
