telingen groeide dit uit tot een grootte van meer dan 40 personen. Maar, helaas, ook hier heeft de vergrijzing toegesla gen, met alle gevolgen van dien. Ouderen moeten afhaken en nieuwe aanwas blijft uit. En zo kan een eigenaardige situatie ontstaan waarbij een zanggroep met een exclusief repertoire toch moet vrezen dat het einde in zicht komt. Dat is natuurlijk niet de doelstelling die ons voor ogen stond en staat. Het opsporen en weer tot leven brengen van dit soort oude volkscultuur kan met enkele mensen ook wel voortgaan. Anders is het om deze bijeengebrachte liederenschat voor een groter publiek uit te dragen. Op de besloten zangavonden maakt de grootte van de groep natuurlijk niets uit. Willen we echter met deze exclusieve verzameling naar buiten treden dan moeten we realistisch zeggen dat dit meer volume vereist dan onze uitgedunde groep op het ogenblik ten gehore kan brengen. Het is juist dat naar buiten treden wat een groep, van welke strekking dan ook, nodig heeft om haar bestaan te bewijzen. Zeker een groep als de onze met begeleiding van accordeonspelers. Wel met een zelfdiscipline die recht doet aan de volkscultuur. De gezelligheid ontstaat vanzelf. Zeemansliederen, boerenliederen, soldatenliederen, feest- en bruiloftsliederen, ook ernst en luim, alles staat op het repertoire. Alles is historisch volkomen verantwoord, zelfs vanaf de 17e eeuw. Het moet toch mogelijk zijn om in een vereniging die meer dan 900 leden telt een aantal zangers te vinden die dit - en ons aller ideaal - willen uitdragen. Mocht dit het geval zijn, neem dan contact op met Willem Kikkert - Diek 33 - 1797 AA Den Hoorn, tel: 0222 319296 of mail naar kikkert@texel.com Natuurlijk kan men zich opgeven bij andere leden van de zanggroep We rekenen er op dat we met onze vocale missie kunnen doorgaan. Dit nieuwe lied van Jan Champagne, dat wij ook zingen, vond ik in de papieren van m'n grootvader Willem Bruin. Hij was speuleman te Den Hoorn. Het lied dateert uit circa 1865. Willem Kikkert een liederenbestand dat zijnsgelijke niet kent. Vergeet dat niet! Een bestand dat niet alleen in ons land gewaardeerd wordt, met name door het Centrum van Volkscultuur van de Universiteit van Utrecht. Ook in het buitenland is ons streven niet onopgemerkt gebleven. Genoemde bundel: "Er was eens een herderinnetje" is zowel in Duitsland als België erkend als unieke Texelse volkscultuur. Alles samenvattend komt dit artikel op het volgende neer. Laten we deze vorm van plaatselijke cultuur dood bloeden of blazen we er nieuw leven in. Het laatste natuurlijk door aanwas van nieuwe leden. Nog steeds zingen we deze liederen zoals ze bedoeld zijn om te zingen zonder een dirigent, onder Nieuw Lied van Jan Champagne de vrolijke matroos l.De wind is oost, nu 't zeegat uit Het schip ligt op de ree En 't lustig leven is gestuit Want janmaat gaat naar zee 't Is maar een reisje naar Japan Wel juist niet naast de deur Maar 't geld komt mee met onze Jan De vrolijke sinjeur Want Jan Champagne gaat naar zee Het liefst nam hij een meisje mee Verstopt bij hem aan boord Geloof maar op m'n woord Dat hij dat gaarne dee. 28 Historische Vereniging Texel Nummer 88, september 2008

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2008 | | pagina 30