telingen groeide dit uit tot een grootte van meer dan
40 personen.
Maar, helaas, ook hier heeft de vergrijzing toegesla
gen, met alle gevolgen van dien. Ouderen moeten
afhaken en nieuwe aanwas blijft uit.
En zo kan een eigenaardige situatie ontstaan waarbij
een zanggroep met een exclusief repertoire toch moet
vrezen dat het einde in zicht komt.
Dat is natuurlijk niet de doelstelling die ons voor
ogen stond en staat. Het opsporen en weer tot leven
brengen van dit soort oude volkscultuur kan met
enkele mensen ook wel voortgaan.
Anders is het om deze bijeengebrachte liederenschat
voor een groter publiek uit te dragen.
Op de besloten zangavonden maakt de grootte van
de groep natuurlijk niets uit. Willen we echter met
deze exclusieve verzameling naar buiten treden dan
moeten we realistisch zeggen dat dit meer volume
vereist dan onze uitgedunde groep op het ogenblik
ten gehore kan brengen.
Het is juist dat naar buiten treden wat een groep, van
welke strekking dan ook, nodig heeft om haar
bestaan te bewijzen. Zeker een groep als de onze met
begeleiding van accordeonspelers. Wel met een
zelfdiscipline die recht doet aan de volkscultuur. De
gezelligheid ontstaat vanzelf.
Zeemansliederen, boerenliederen, soldatenliederen,
feest- en bruiloftsliederen, ook ernst en luim, alles
staat op het repertoire. Alles is historisch volkomen
verantwoord, zelfs vanaf de 17e eeuw.
Het moet toch mogelijk zijn om in een vereniging die
meer dan 900 leden telt een aantal zangers te vinden
die dit - en ons aller ideaal - willen uitdragen.
Mocht dit het geval zijn, neem dan contact op met
Willem Kikkert - Diek 33 - 1797 AA Den Hoorn, tel:
0222 319296 of mail naar kikkert@texel.com
Natuurlijk kan men zich opgeven bij andere leden
van de zanggroep
We rekenen er op dat we met onze vocale missie
kunnen doorgaan.
Dit nieuwe lied van Jan Champagne, dat wij ook
zingen, vond ik in de papieren van m'n grootvader
Willem Bruin. Hij was speuleman te Den Hoorn. Het
lied dateert uit circa 1865.
Willem Kikkert
een liederenbestand dat zijnsgelijke niet kent.
Vergeet dat niet!
Een bestand dat niet alleen in ons land gewaardeerd
wordt, met name door het Centrum van Volkscultuur
van de Universiteit van Utrecht. Ook in het
buitenland is ons streven niet onopgemerkt gebleven.
Genoemde bundel: "Er was eens een herderinnetje"
is zowel in Duitsland als België erkend als unieke
Texelse volkscultuur.
Alles samenvattend komt dit artikel op het volgende
neer. Laten we deze vorm van plaatselijke cultuur
dood bloeden of blazen we er nieuw leven in. Het
laatste natuurlijk door aanwas van nieuwe leden.
Nog steeds zingen we deze liederen zoals ze bedoeld
zijn om te zingen zonder een dirigent, onder
Nieuw Lied van Jan Champagne de vrolijke
matroos
l.De wind is oost, nu 't zeegat uit
Het schip ligt op de ree
En 't lustig leven is gestuit
Want janmaat gaat naar zee
't Is maar een reisje naar Japan
Wel juist niet naast de deur
Maar 't geld komt mee met onze Jan
De vrolijke sinjeur
Want Jan Champagne gaat naar zee
Het liefst nam hij een meisje mee
Verstopt bij hem aan boord
Geloof maar op m'n woord
Dat hij dat gaarne dee.
28
Historische Vereniging Texel
Nummer 88, september 2008