Rectificatie HVT 86, maart 2008
van de Zeevaartschool de heer Pieter Vijn samen met
gemeentebode Pieter de Graaf aangifte van dit over
lijden bij de toenmalige ambtenaar van de Burgerlijke
Stand, de heer Willem Nicolaas Kelder.
Hoe groot de verslagenheid was in de kleine en zeer
betrokken Texelse gemeenschap laat zich lezen in
een redactioneel artikel in de Texelsche Courant van
woensdag 16 april. Het in emotionele bewoordingen
geschreven artikel eindigt met de zin: "Rust zacht,
Frans, we zullen je niet vergeten".
In dezelfde editie werden door zowel de directeur en
de leraren als ook door medeleerlingen advertenties
geplaatst waarin van het overlijden werd kennis
gegeven.
Begrafenis
De begrafenis vond plaats in de middag van woensdag
16 april. Van deze druk bezochte plechtigheid werd
in de zaterdageditie van de Texelsche Courant van
19 april uitgebreid verslag gedaan. Rond twee uur
werd de kist, bedekt met bloemen, kransen en palm
takken, door klasgenoten van Frans vanuit het ster (huis
Waalderstraat 31 naar buiten gedragen. De stoet liep
via de Nieuweweg, de huidige Wilhelminalaan,
richting Zeevaartschool.
"Voor het laatst" schreef de redacteur van Texelsche
Courant in zijn verslag.
In de stoet liepen naast directeur Vijn, het leraren
corps met daarin leraar zeemanschap (oud-) kapitein
Grote Stoomvaart Gerardus Schmidt, klasgenoten en
leerlingen van alle leerjaren. Ook burgemeester Oort,
dominee Vis van de Doopsgezinde Gemeente en leden
van tennisvereniging Deuce liepen mee.
Van de zijde van de familie waren naast Frans' moeder,
mevrouw Catharina M.F Tjallingii-de Timmerman,
haar beide dochters Adriana en Catharina, waarvan
de laatste als au pair in Parijs verbleven had, en de
voogd van Frans aanwezig.
Bij het graf werd namens het schoolbestuur van de
Zeevaartschool gesproken door directeur Vijn.
Namens de leerlingen sprak klasgenoot en vriend,
Frans Rotteveel, oprechte en welgemeende woorden.
Ook dominee Vis hield een toespraak.
De heer Vijn haalde herinneringen op aan de voor
Frans zware en moeilijke begintijd van de
zeevaartkundige opleiding. Moeilijkheden welke hij
door een grote wilskracht te boven wist te komen.
Alle sprekers roemden de stralende lach, het goede
humeur, trouw en hartelijkheid van hun leerling en
klasgenoot.
Namens de familie werd door de voogd van Frans
een dankwoord uitgesproken.
Het ontroerende verslag werd afgesloten met de
zinnen:
"Voor directeur, leeraren en scholieren was intus-
schen de Paaschvacantie aangebroken. Het kan wel
niet anders of de herinnering aan deze droeve dagen
moet daarover een schaduw werpen".
Requiem voor een Zeevaarder van wie de langste
zeereis de oversteek over het Marsdiep is geweest.
Ed Vermeulen
Bronnen:
De hoofdlijnen van dit verhaal vond ik in de
archieven van de Gemeente Texel en de Texelsche
Courant en op de genealogische internetsite
Harlinger Rijkdom.
De meer persoonlijke gegevens uit het leven van
Frans Tjallingii leerde ik uit gesprekken met de
dames Pel en Wouters, dochters van Catharina, één
van de zusters van Frans. Zij waren zo vriendelijk
om de in de familie voortlevende herinneringen met
mij te delen. Ook mocht ik het grote familiefoto
album inzien en foto's daaruit overnemen, waardoor
het gevoel ontstond dat het verleden tot leven kwam.
Met dank aan:
De heer Wil Braam, Archief Gemeente Texel
Hh. Gelein Jansen en Maarten Stoepker, Historische
Vereniging Texel.
Mevr. Rykje Tjallingii
Families J. en S.P Tjallingii in resp. Zeist en Gouda
In Eén van de eerste beschrijvingen van het type:
Texelsch schaap door J.H. Vosjan en P.A. Bakker
zijn twee storende fouten geslopen: Ten eerste
ontbreekt het dankwoord:
Met dank aan het Texels schapenstamboek in
Noord-Holland en aan de heer D. Reijne voor het
mogen inzien van alle jaarverslagen van het
stamboek.
En vervolgens is op onverklaarbare wijze bij de
foto uit Australië een toevoeging over export via
Denemarken en Finland terecht gekomen, die daar
niet hoorde.
Onze excuses!
Nummer 87 juni 2008
Historische Vereniging Texel
11
