de 2 in de stal staande koeien te redden. De dieren kwamen jammerlijk om.
Gelukkig waren na enkele oogenblikken verscheidene omwonenden op de brand afgesneld en met man en macht
werd gepoogd nog %ooveel mogelijk van de inboedel te redden. Ter Steege vertelde ons, dat de buurtbewoners
kranig aanpakten, spodat een deel der meubelen in veiligheid kon worden gebracht; ook konden nog
verscheidene kleedingstukken aan het vuur worden ontrukt.
De brandweer, door de familie J. Witte, bloemwijk, telefonisch gewaarschuwd, was vrij spoedig ter plaatse.
Doch de boerderij, die met riet was bedekt, stond toen reeds in lichterlaaie; aan blusschen viel daardoor niet meer
te denken. Maar toch was de brandweer niet vergeefs gekomen; immers ligt de boerderij op enkel tientallen
meters van de Staatsbosschen. De rpwaarmet ruigte begroeide boschgrond, gelegen aan de Zuid-Westfjde van de
boerderij, had eveneens vlam gevat en ook was het vuur reeds in het loofhout befg. Het vuur was spoediggestuit,
doch indien de spuit eenige minuten later was gearriveerd, rpu een ernstige boschbrand niet fjn uitgebleven,
burgemeester Tijk de Vries was op het terrein van de brand aanwerfg.
De Westermient was nog maar enkele jaren eigendom van de gebroeders Ter Steege. De plaats is in 1876
gebouwd, een honderd meter beduiden de plek, waarde boerderij van de%e naam oorspronkelijk stond. Ook die
boerderij, eigendom van wijlen de heerM. Koorn, ging in vlammen op en wel in 1875. De nieuwe plaats werd
in 1893 door de heerC. Koorn M% gekocht en in 1924 werd de heerM. Koorn, Tubantia, eigenaar, die de
plaats 2jaar geleden aan de gebr. Ter Steege verkocht. Tot zover het stukje in de Texelsche Courant.
Dat was een schokkend evenement, die
brand. Schokkend vooral voor de kleine Paul
ter Steege, die op weg van school naar huis
moest aanzien hoe er brand was in zijn
ouderlijk huis. Ze hielden de oorzaak maar
onbekend, maar 'nalatigheid in de keuken'
werd er later gezegd. Maar men wist heel
goed wat de oorzaak was en die mocht beslist
niet bekend worden. Ze hadden namelijk in
de schuur 'kriel' gekookt voor de zwarte
varkens. Dat waren gewoon roze varkens,
maar clandestiene. Een aantal van die
behulpzame buren was dan ook niet bezig
met het redden van de inboedel, maar met
het in het bos jagen en daar houden van de
varkens. Stel je voor dat de burgemeester ze
zou zien dan waren ze pas echt in de brand!
22
