van haar nalatenschap. *3
Deze inventaris telt liefst 114 pagina's en
vermeldt o.a.: 6 huizen (met schuur en erf)
waaronder 2 grote winkels in de Weverstraat,
verder landerijen samen groot 16.315 roeden
en 'nog 7 morgen 569 roeden land en een
dijkstal', 11.254,13 aan hypotheek enz. Bij
de boedel vindt men in alle kamers, 2
kelders, 6 zolders en 1 vliering behalve vele
zilveren, koperen en tinnen voorwerpen,
talloze ellen 'superfijne damassen, saay, chits,
boere sargie, baay, bombazijn, trielje,
kamelot, casjant, fluweel, Ras de Marocco,
poepengoed, flenel en armosijn', 238 boeken
'zo groot als kleijn', niet minder dan 1244
stuks porselein en aardewerk, bijvoorbeeld 1
'japans porceleyn stelletje van vijven, 1
dousyn japans theegoed, 7 chinese beeldjes,
een rak met 24 engelse borden, 85 stuks
engels aardewerk, 3 blaauwe porceleyne
klapmutsjes, 1 paar geselschapjes Chineesen,
2 delfse quispedoiren, 1 mande(rijn)
theebusje', enz. enz., en verder als persoonlijk
linnengoed: 67 lakens, 75 servetten, 30
vrouwenhemden en 28 manshemden!
In een beroepenlijst van 1742 staat haar man
Maarten Zuydewind als 'boer' te boek, met
de aantekening 'vrouw heeft een winkel'. Hun
buurman was Pieter Groot, 'schipper die
buiten vaart', dat wil zeggen kapitein op de
grote vaart. Na het overlijden van Maarten
Zuydewind hertrouwde zij met deze Pieter
Groot. Gezien bovengenoemde inventaris
hield Jannetie veel van porselein. Het is dan
ook niet onwaarschijnlijk dat zij ter
gelegenheid van het huwelijk van haar
dochter met Hendrik Boon een aantal borden
met monogram in China (of bij de V.O.C.)
besteld heeft.
Het monogram is dan als volgt te lezen:
Links de B van Boon met het spiegelschrift
rechts, dan de Z van Zuydewind rechts met
het spiegelschrift links, en tenslotte de J van
de schenkster Jannetie rechts met het
spiegelschrift links. Het monogram wordt
omgeven door twee gekruiste groene
palmtakken, verbonden door een rode
knoop, een en ander gedekt door een kroon
van rood en goud met vijf parels in de band.
De rand van het bord is eveneens in rood en
goud uitgevoerd. De kleurstelling van het
gehele bord is die van het zogenaamde 'melk
en bloed'. Volgens de heer D.F. Lunsingh
Scheurleer is dit een zeldzaam en fraai
uitgevoerd Chine de Commandebord.
Dit bord kan rond 1770 gedateerd worden,
evenals een ander, vergelijkbaar bord, met
eveneens een diameter van 34,5 centimeter,
maar met een onbekend familiewapen.*4
Van het monogrambord zijn nu zeven
exemplaren bekend (in het bezit van de
kleinkinderen Lind, Keg, Carpentier Alting en
Slinger). Het is echter niet onmogelijk dat er
nog elders exemplaren voorkomen. Voor
mededelingen hieromtrent houd ik mij
aanbevolen.
*1 Mr. J. Belonje, Genealogische en
Heraldische Gedenkwaardigheden in Noord-
Holland II p. 222.
*2 Volgens Dr. M.D. Dijt te Haarlem was
Jannetie een voorname zo niet de
voornaamste koopvrouw van het eiland in
die tijd, zij bezat de grootste textiel- en
porseleinhandel op Texel en was een der
rijkste vrouwen
*3 Rijksarchief Haarlem, Not. No. 4896
*4 de heer D.F. Lunsingh Scheurleer.
N.H. Slinger
Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift
ANTIEK, vijfde jaargang no. 1 juni 1970 met
als titel Zeven borden met monogram uit
Texel.
15
