Octant van Pieter Holm, gedateerd 1754. Pieter Holm runde in die tijd een zeevaartschool in Amsterdam.
Daarnaast vervaardigde hij navigatie instrumenten en tabaksdozen.
ook door Opduin verzorgde diner, werden de
foto's uitgedeeld.
Wat mij nu zelfs nog ontroert was het kleine
Engelse dametje met haar hoedje, op het
achterdek van de TX 38, tranen in haar ogen.
Haar man was nog beneden. Het had tot na
de oorlog geduurd voor ze vernam dat haar
man niet meer terug kwam. Nu wist ze ook
waar hij was. Wij hebben dat goed gedaan!
Enkele jaren terug was ik weer in de buurt
van dit oorlogsgraf. Het liep tegen de
kentering; er was weinig stroom. Ik ben nog
even naar beneden gegaan. De toren was er
nog. De romp vertoonde al veel gaten door
de erosie en het gehele wrak lag wat schever
en veel dieper in het zand.
Stormen
Zo dook ik in 1985 op de kort daarvoor
gezonken VIN CA GORTON, 16 mijl
zuidwest uit het Schulpengat.
Onwaarschijnlijk wat de kracht van het water
had aangericht: Het vrij grote schip was
gebroken; de beide delen lagen haaks op een
flinke afstand uit elkaar en de
scheepsconstructie was aan stukken
gescheurd. Van de scheepsvorm was weinig
meer te herkennen. Huidplaten staken
getordeerd omhoog.
Het zijn de schuivende, hydrostatische
krachten die dit bij stormweer aanrichten.
Ik herinner mij dat, kort na het zinken, de
brandstof uit het schip werd gepompt; wel 35
ton. Een fractie van de bunkervoorraad. Nog
jaren daarna lagen na een zuidwesterstorm de
plakken zware olie uit de VINCA GORTON
op het strand van de Razende Bol.
Wij gaan weer even terug in de tijd, terug naar
6
