Stengel enkele stekken van oude Engelse rassen die in Groot Brittannië zijn verdwenen. Na een wat aarzelende start, ze hadden nogal geleden van de reis, zijn ze dit voorjaar (2006) goed gaan groeien. Eén van de rassen, "Hobday's Giant", van 1840 of 1850, bleek ik echter al te kennen uit mijn verzameling Texelse rassen, waardoor het ras "Tante Welmoet" definitief een officiële naam kan krijgen. Verder is het ras in Nederland nooit gemeld en het voorkomen op verschillende plekken op Texel, zo aan het begin van de twintigste eeuw, maakt aannemelijk dat ze er toen al een tijdje was. Als ik dan bedenk dat in de familie Vlaming verhalen bestonden van vissers die in de haven van Huil schuilden voor stormen en ik zet dat af tegen de wetenschap dat de rabarber "Hobday's Giant" afkomstig is uit die omgeving, dan denk ik sterke aan wijzingen te hebben dat op Texel al rabarber werd geteeld toen dat in Nederland nog Tobolsk onbekend was (rond 1900 was dit ras allang in onbruik geraakt) en dat de import stamt van vrachtschepen die van Huil kwamen, maar meer waarschijnlijk van vissersschepen die tijdelijk in Huil verbleven. Verder heb ik nog één rabarberras van Terschelling, zes oude rassen uit het Duitse Waddengebied en vijf moderne rassen uit het Deense en Duitse Waddengebied, terwijl van het aangrenzende Friese en Groninger Waddenland misschien nog een paar rassen overblijven uit wat ik daar heb gevonden. Daarmee is het Waddengebied een uitzonderlijk rijk gebied wat betreft het voorkomen en/of ontstaan van minstens 19 rabarberrassen en enige aandacht daarvoor lijkt me niet misplaatst. Uiteraard houd ik me steeds aanbevolen voor nog meer gegevens die op Texel bestaan omtrent rabarber. Jaap Vlaming

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2006 | | pagina 9