J l»M_ Ij*
ü'IHiï' tT~i.
m m
- mmm
L,J
-V --ygjjy
■J:,.;t-.Jf STc-Wlj In &S PfU» HfeHBfgfefy
Joantje stond in de deur voan d'r herberg ze oal op te wachte. En doe wierre ze woat vroolijker en kwamme de liedjes los....
op zien sturfbed.
D'r ware netuurlijk vroolijke liedjes maar d'r woasse
ook van die weemoedige wiessies, die soms zóó goed
poasse bee het sombere, droeve geluud voan de zèè,
die in het herfsttee klagend teugen de diek oanslaat en
bee 't angstige fluute en blaze voan de wiend, die over
de kruun voan de diek jaagt teugen de houte geveltjes
voan de huuze, zoodoat 't je deur merg en bien gaat.
De liedjes voan: 0
Skilder 'k woo me zelf graag zien.
of
Kolijn, 'n brave boerezoon.
of
Lieve schipper vaar me over.
en doan nag zóóveul are versies en dreuntjes, weerbee
netuurlijk niet vergete wier 't liedje, doat oal biester
veul opgang maakt hoad op Texel, omdoat 't de geskie-
denis bezong voan 'n ouwe vent, in het Nóórde voan
't eiloand, die vor de vijfde kèèr trouwde en vor het
lest nag mit 'n jonge vrouw.
Op 'n Sunderklaasèèvend woas doe doat feit herdocht
en 't woas mit 't liedje bezongen en 't hoad zóó inslèège,
doat nou nag in Tessels gezelskip doat liedje bee voor
keur ophaald wordt en doat ze doan uutdeuje oas 't
Tesselsche volkslied. 0
Maar dèèr op iens klonk 'n skot en de vrouwe begonne
te gille en hielde de hoande vor de óöre, twielt ze de
kop tusse de veere stake.
De moanne gonge na buute om te sien woat 'r oan de
hoand woas, hoewel ze doat wel wiste, woant 't gebruuk
woas, doat de maats voan de bruugom, die de bóóme
mit de vlagge opzet hoadde, deuze èèves, teugen 't
donker worre, omvort zooë skiete. 0
Ze hoadde de achterlader liend voan Spekkie, die
voanuut z'n huus, net over de diek kon skiete op de
rotgoanze en aare veugels, die in de winter dicht onder
de diek kwamme. Of meskien hoadde ze 'm liend voan
Errebee, die mit kermis mit oallerlee zèègedrochte in
'n kraampie stond en ok in de winter buutedieks nag
wel woat veugels wist weg te skiete. 0
't Omskiete voan de drie vaarbóóme duurde doan ok
nag oal lang, woant telkes oas 't skot lost woas, most
de achterlader weer èèrst zien ingestampte kruutlading
hewe. 0
Je hoad dus, oas toeskouwer, waar vor je geld.
Oas de bóóme ploat lage en de vlagge d'r oaf dèèn en
opborge, wierre de maats binne vraagt en doan wier
't nag 'rs zóó gezellig, woant de jongeleu brochte toch
eigelijk de gróötse lol oan. 0
Mit die vier neuwe kornuite der bee, begon de voorrèèd
bruudstrane aardig te slinke.
Oan koekies woas 'r netuurlijk ok gien gebrek.
De bruugom róókte uut zien versierde lange piep en
de aare moansleu róókte segare. 0
De moanne begonne geducht mit de oarme te zwaaie,
't wier dus tied, doat ze woat beweging krege, woant
ok de vrouwe hoadde die wel nóódig om oan derleu
vroolijke stemming mèèr uuting te geve.
En de moeder voan de bruud begon doe teuge d'r moan
te zinge:
„Buur, ik heb je meer gezien, meer gezien, meer gezien
En dèèrom woo ik je vr..,.aoge,
Of jee 'r niet wil
Voan dril d'r om dril.
En doan begon de vrouw oals maar op heur stoel te
wuppe.
Doan draaide de vader voan de bruud 'm na zien buur
vrouw en hee zong weer 't dreuntje:
„Buur, ik heb je meer gezien, meer gezien, meer gezien
En dèèrom woo ik je vragen,
Of jee 'r niet wil
Voan dril d'r om dril.
En doan begon ok hee te wuppe op zien stoel en doat
gong doan net zóó lang tot ze oallemaal op de stoele
zate te wuppe.
Dat brocht vroolijkheid en lot en 't woas weer 'rs wat
aars, doan oal maar voast op je stoel te bluuve zitte en
de moanne hoadde woat aars te doen, doan oal maar
mit de oarme te zwaaie.
En, net oas op de mèèste brullofte kwam doan ok 't
liedje op de proppe, weerbee ien uut 't gezelskip telkes
't èèrste dèèl inzette en doat doan oalle leu bee 't refrein
inviele.
Doat refrein woas:
O, ratten en muizen
Wij zijn hier zoo lang geweest.
O, ratten en muizen,
't Wordt tijd, dat wij verhuizen.
De voorzang woas:
D'r kwam 'rs 'n muus oan lóópe,
Een muus oan oalle geliek.
't Woas om het graan te ete
217
20
