VAN HET BESTUUR
Historische Vereniging.
Vooral Rein is Tesselaar in hart en nieren
gebleven. Dat bleek laatst maar weer eens,
toen neef Frans Hopman samen met Jos
Wessels een rondreis maakte door Australië
en natuurlijk even bij de familie aanwipte.
Meteen werd een echte Aussie barbecue in de
tuin georganiseerd, waarbij vrijwel alle
kinderen en kleinkinderen van de partij
waren. Tussen het worstjes braden door zat
Rein stevig op zijn praatstoel. De
herinneringen "van toen" schudde hij als
vanzelf uit zijn mouw, soms leek het alsof het
gisteren was gebeurd.
En dat is toch verwonderlijk als je bedenkt
dat hij feitelijk nog langer geleden van Texel
was geëmigreerd, begin jaren '50 met zijn
ouders (Leo en Barbara Dijt) en hun gezin.
Tien jaar later keerde hij terug naar het eiland
om er oude vrienden op te zoeken en te
werken. Als metselaar hielp hij onder andere
bij de verbouwing van de Vergulde Kikkert,
nu de bioscoop. Tijdens zijn verblijf liep hij
een lief meisje tegen het lijf, Nelly Bakker van
kruidenier Cor "de feestmuus" Bakker uit De
Koog. Ze was een jaar jonger maar net als
Rein geboren op 22 augustus, dus dat schiep
een band. Het stel kreeg verkering, trouwde
en vertrok tot verdriet van Nelly's moeder
(Corry Bakker-Gomes) naar het verre
kangoeroeland.
Vele dunne lichtblauwe luchtpostvelletjes
later, in de winter van 1972/'73, zouden
Nelly's ouders haar komen opzoeken en
beleefden in Australië de tijd van hun leven.
Dankzij het vliegtuig was de wereld plots een
stuk kleiner geworden. Nadien kwamen Rein
en Nelly meerdere malen naar Texel, met en
zonder kinderen. En altijd weer haalden ze
met familie en kennissen herinneringen op
aan vroeger, zoals die keer dat ze als eregast
in een open auto werden opgehaald voor een
onvergetelijke klassenreünie van de Sint
Jozefschool.
Anno 2005 kan Rein terugblikken op een
mooi bestaan in Australië. Veel woningen in
Moe en omstreken zijn door hem, zijn broers
en zijn zoon gebouwd. Als hard werkende
"bricklayers" en "constructors" bouwden de
"Dyts" in de loop der jaren een succesvol
eigen bedrijf op. Tegelijk zag Rein ook hoe
Australië zich van een kaal pioniersgebied
ontwikkelde tot een welvarend werelddeel.
Een land waar het goed toeven is en het
allemaal wat minder gehaast toegaat dan hier
ons drukke kikkerlandje.
Toch gaan Reins gedachten nog vaak met
weemoed terug naar het oude Texel. Hij
schudt dan ook de herinneringen van toen hij
nog op Texel woonde als vanzelf uit zijn
mouw. En u vindt ze terug in Tessels Prate
van Gré Dros, dat ook nu weer geïllustreerd
is door Monica Maas.
In het stukje van de redactie leest u over de
lotgevallen van Kees de Ridder. Dit lied, of
'smartlap', is vanzelfsprekend opgenomen in
het repertoire van de zanggroep van onze
vereniging. Ieder lied dat gezongen wordt
door deze groep gaat over een historische
gebeurtenis, uitgezocht en verteld door
Willem Kikkert. Eén keer in de twee weken,
op maandagavond, zingen de zangleden in 'de
Schakel': nieuwe leden zijn in deze gezellige
groep van harte welkom.
In dit jubileumjaar, waarin we het 20-jarig
bestaan van onze vereniging vieren, hebben
we u de portrettententoonstelling aange
boden. Nu vindt u bij deze aflevering, als
jubileumgeschenk, een boekwerkje van de
heer Henk van Halm, columnist van het
dagblad Trouw. De gebundelde columns gaan
over Texel, het historische aspect is uiteraard
niet vergeten.
We hopen dat u het een en ander zult
waarderen en wensen u veel leesplezier toe
met deze aflevering van ons blad en het
bijgevoegde boekje.
2
