Schapenkeuring te Den Burg anno 2004
Voor gegadigden is dit een zeer gewaardeerde gelegenheid om zich prima mannelijk
fokmateriaal aan te schaffen."
Ook vermeldt dit verslag dat: in Noordholland verschillende fokkers van
betekenis zijn, wier ideaal het zou zijn, op het voetspoor van hetgeen thans reeds
op Texel is bereikt, een eigen Noordhollandsch schapenras te fokken, dat groot
van stuk, snel groeiend en rijk bewold zou moeten zijn en dat zonder verderen
invoer van vreemd bloed, alleen door deugdelijke selectie, in stand zou kunnen
worden gehouden."
De tij d was er rijp voor en zo werden in het begin van de twintigste eeuw in Nederland
verschillende schapenstamboeken opgericht. Bakewell was in Engeland met zijn
Society in 1790 dus 120 jaar eerder, wel een erg vroege voorloper!
Op 10 September 1909 werd de Vereeniging tot verbetering van de Schapenfokkerij
in Noord-Holland opgericht. Tot de oprichters behoorden ook de Texelaars R.
Joh. Keijzer en D. Keijser Hz.. R. Joh. Keijzer zat zelfs in het bestuur. Later,
op 19 febr. 1926 werd de naam van deze vereniging omgezet in: "het Texelsche
Schapenstamboek in Noord-Holland".
Daaronder viel ook Texel. In 1934 zei de toenmalige voorzitter van het Texels
Schapenstamboek (E. Govers Dzn.) in zijn rede ter gelegenheid van het 25 jarig
bestaan van het stamboek, dat het niet onbekend mocht blijven dat de fam. Dijt,
reeds voor dat het stamboek werd opgericht, dus voor 1909, veel had gedaan
voor de verbetering van het Texelse schaap.
Wat ze gedaan had werd echter niet vermeld!
20
4.5. Schapenstamboeken en lofrede Govers
