G.E. Dros
Dirk wös de kok fön het huussouwe. De hééle winter atte se ölle dage soute bóóne.
En het ferhaal gaat, dót se ok in de seumer nag soute bóóne atte, ós de tuun vol
verse bóóne stond!
Jan hód een hekel ön maaie, fooröl fön een land met veul grippels. Uutspraak
fön Jan: 'Os ik een neuwt maaimesien kóóp, dón wil ik er iên die een hééle akker
meeneemt!' (Een 'akker' is de strook land tussen twee greppels.)
Jan deed de boeskippe. Bee bakker Dros kwam-ie om bróód en koek. Hee stond
öltóós ölles goed te bekieke en ön te wiêze en froeg: 'Wöt koste die?' 'Wöt kost dót?'
enz. Dón knikte-ie en sei: 'Nou, bee gelegenheid dón maar...' En zóó ging het ölle
kere.
In de oorlog hödde de Duitsers hullie dresseerköör vorderd. Een Duitser, hee hiette
meen ik Fisscher, ree d'r mee fön Paal 9 naar De Burg. Dót wös een hórd gelag, ös-ie
langs Donatus kwam. Iên keer konne ze het niet meer hórde en met z'n drieë wachtte
se em op en praatte op em in. De Duitser wier puur poestig en Jan begon met sien
stok te slaan. Fisscher werd dol! Op lest maakte-ie döt-ie wegkwam, maar de drie
broers wiere wel oppakt en naar De Helder brocht. Ze kwamme ölle drie héél trug,
maar foor het zellefde geld hód het héél aars met ze aflóópe kenne!
Wellicht zijn er nog meer verhalen over dit bijzondere drietal, we houden ons
aanbevolen!
Bronnen: Boerderijenboek 2, blz. 963
Gerard Kuip
Jan Kikkert M.J.zn.
28
