Tessels Prate In 1893 werd aan de Hoornderweg, net buiten Den Hoorn, een nieuwe boerderij gebouwd. De vorige boerderij op die plek was in 1892 door blikseminslag in vlammen opgegaan, en om herhaling te voorkomen, kreeg de nieuwe plaats de naam van de schutspatroon tegen het hemelvuur Sint Donatus. In 1926 kwam de boerderij in bezit van drie ongetrouwde broers Witte: Jan (1882- 1964), Dirk (1884-1953) en Piet 1893-1964 Over deze drie mannen doen veel verhalen de ronde. In 1933 verbrandde hun nog vrij nieuwe schuur, (jawel, door blikseminslag!) en moest er een nieuwe komen. Door timmerman Jan Smit en zijn vader Kees Smit uit de Molenstraat lieten ze een schuur bouwen met daarin een paardenstal. De gebroerders Bruin deden het metselwerk. (Ik ga verder in het Tessels. Hardop leest het 't makkelijkst!) Jan Smit wös de floer ön 't uutsette en ome Jan Witte hield het öllegaar goed in de gate. 'Lóópt-ie wel goed öf?' Jan Smit liet met de duumstok siên, hoe of het öfskot worre sow. "t Moet toch effe aars!' en ome Jan pakte de duumstok, lei-em plot en liet siên hoe het dón wel most. Deer höd Jan Smit dón weer commetaar op. 'Néé, zóó ken het niet, het moet een endje de are kant op!' En zóó ging het een tiedje deur. D'r wös niet mee te werke en Jan Smit wier öl kwaaier. Hee höd wel wöt aars te doên ós dót geteut fön zó 'n boer ön te hore. Hee sei teuge sien knecht: 'Os het morge weer zóó gaat, dón neem je een lange plank mee naar zöölder en dón begin je m et dót ding hórd oppe zöölder te klappe, dón zei ik wel fön-em öf weze!' Het vöstsette fön de dakspörre op de gordinge dede ze met lange dikke spiekers. Dót most fezellef wel, fönwege de storm zó nou en dón. Bee boere kon het nooit sweer genog. Om gezeur te foorkomme höd de ouwe Kees Smit wöt bedacht. 'Os jee naar bove gaat,' sei-ie teuge de knecht, 'dón neem je een stikkewöt zeuvedumers mee. Os ome Jan dón fraagt wöt foor spiekersje gebruukt, don laatje zö'n zeuvedumer na benede föölle,' En persies zóó beurde het. Ome Jan pakte de spieker op en sei: 'Met deuze sit het temïnste vóst genog!' Hee höd niet deur, dót er bove geweune vijfdumers insloge wiere, die wözze sweer söt! Ok het pak spiekers dót saterdags nag zöwöt vol wös en dat ze expres neerset hödde, wös maandags zö goed ös leeg. Ome Jan höd overöl weer-ie bee kon extra spiekers in de dakspörre sloge! D'r most ok een misplaat stort worre. Die wös keurig uutset deur GerritJan Bruin. Die wös de grond ön 't uutgrave tot de goeie diépte. Het wier koppiestiêd en ome Jan docht: 'De floer mag nag wel effe diéper', en hee skepte nag een laagie grond uut, toé de mönne om een koppie zatte. Toé de tiêd om wös, sag Gerrit Jan Ome Jan ön 't spitte en hee begon achter sien rèèg de grond weer trug te gooie. Ze stonde rèèg ön rèèg en Ome Jan höd niks in de gate. Het werd dus een geweune laag beton! Broer Piet wös een beetje een bezondere. Piet höd een ferskrikkelijke hekel ön melke, en hee fertikte het don ok om het te lere. 'Wönt kiek,' sei Piet, 'ös je het leert, dón moetje het ok doên!' Piet molk dus nooit. 27

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2004 | | pagina 29