Heer A. C. Rab. Toen de Heer Merkuur
zich daar voor zeer billijken prijs een
paar elegante schoenen had aangeschaft,
kon hij niet nalaten te zeggen: "Ik geloof
dat men hier in velerlei opzicht nog beter
terecht kan dan in de stad."
Dit bleek hem niet minder, toen hij
in den Binnenburg even een kwartje
sigaren ging koopen bij den Heer Boon,
wiens keurige winkel juist door ettelijke
personen werd bezocht, die er allerlei
artikelen kwamen inslaan.
Nu eerst nam hij in een der hotels, welke
hem waren aanbevolen, zijn intrek, at
met veel smaak en sliep daarna heerlijk,
gebruikte ~s morgens reeds vroegtijdig
een uitstekend ontbijt en besteeg toen
weer zijn fiets, om het schoone eiland
verder in te trekken.
Eerst ging het naar de Koog, toen
terug over de Waal en vervolgens naar
Oosterend. In de nette herberg van den
Heer W. Koppen IJz. aldaar, ging de Heer
Merkuur wat uitrusten.
Alles leverde hem het bewijs, dat de
zindelijkheid er in hooge mate betracht
werd.
Hij vergastte zich met veel eetlust aan
de heerlijke karbonade en rookworst, die
hem werden voorgezet en vernam van
een herbergbezoeker, dat deze artikelen
uit de slachterij van den Heer S. Dros Gz
kwamen, die gewoon is voor puike waar
te zorgen en ook met den prijs best tegen
iedereen kan concurreeren.
Toen de Heer Merkuur aldus den
inwendigen mensch had versterkt,
raadpleegde hij even het kaartje in "De
Gids" en sloeg toen den weg in naar de
Cocksdorp.
Zijn fiets, zeker van niet al te solied
fabrikaat, had veel geleden. Met grote
bezorgdheid ontdekte de student dit,
want de machine had groote behoefte
aan ~n flinke reparatie.
Zijn gelaat helderde echter op toen men
hem verzekerde, dat hij uitstekend
geholpen kon worden door den Heer Van
der Kloot, de dorpssmid, die even kranig
fietsen weet te herstellen als de meest
gecompliceerde landbouwwerktuigen en
andere machines. Aanstonds gaf hij dus
zijn rijwiel aan de smederij af en besloot
in de herberg van de Heer Buijs te gaan
wachten, totdat zijn voertuig weer zou
zijn hersteld.
Toen hij zou binnentreden zag de Heer
Merkuur een damesfiets tegen den muur
van het café staan.
Juist trad de eigenaresse dezer velocipède
naar buiten en begon aan een aantal
kinderen suikerwerk en snoepgoed uit
de delen.
Zij had dit zooeven gekocht in een der
voornaamste winkels van het dorp, die
van Mejuffrouw de Wed. Brans-Blom.
Onze student staarde nieuwsgierig naar
de jonge dame.
Zij geleek sprekend op Johanna van
Sleuven, eene jonge dame, die hij eens bij
zijn tante te Amsterdam had ontmoet.
De Heer Merkuur groette beleefd en ook
Johanna scheen hem te herkennen.
Hij zag haar vragend aan en zij begreep
zijne bedoeling.
"Gij zijt blijkbaar verwonderd", sprak
zij, mij hier op het uiterste punt van
Texel aan te treffen, doch laat ons naar
binnen gaan, dan zal ik U even vertellen,
hoe ik hier verzeild kom; want letterlijk
ben ik hier verzeild geraakt.
Ik vertoef hier reeds van gisteravond
af en ik moet bekennen, dat ik in dit
café uitstekend gehuisvest ben en door
vriendelijke menschen bediend word".
Toen het paar zich tegenover elkaar
aan een tafeltje in de gelagkamer had
neergezet, vertelde de jonge dame,
hoe zij met een zeiljacht van haar oom
van Amsterdam was vertrokken en uit
IJmuiden zee gekozen had.
Hoe ze bijna onophoudelijk door zeeziekte
gekweld was geweest en gesmeekt had
haar ergens aan land te zetten, omdat zij
liever de reis naar Hamburg niet wilde
meemaken.
Zoo had men haar met haar fiets, den
vorigen namiddag met de scheepsboot
aan het strand van Eierland, nabij
den vuurtoren, aan land gezet. Bij die
23
