Inderdaad verdwenen er bij ijsgang
veel steekbakens en toptekens en was
er dus werk aan de winkel. De andere
betonning, zoals lichtboeien, werden
dan vervangen door winterbetonning.
De mooie foto van de botter, afgemeerd in
de toegang naar het voormalige Marine
schutsluisje naar en van de Marnixkade,
tegenover het havenkantoor, geeft mij
aanleiding het volgende op te merken
naar aanleiding van het genoemde
jaartal. Op 14 februari 1948 werd in
de Buitenhaven het wachtschip Hr. Ms.
"Neptunus" ex pantserschip "Jacob van
Heemskerck" voor vele jaren afgemeerd
tegenover het Koninklijk Instituut van de
Marine (KIM). Op de foto ligt echter nog
de voorganger Hr. Ms. "Medusa" op die
plaats, met ervoor een landingsvaartuig.
De foto zou dus vóór februari 1948
gemaakt moeten zijn, doch gezien de
in blad staande bomen in de tuin van
het KIM lijkt dat onwaarschijnlijk. Dat
zou het jaartal dus verplaatsen naar
(de mooie zomer van) 1947 (of eerder?).
Het op de foto zichtbare schip van
de TESO s.s. "Marsdiep" ligt met de
kop naar binnen, hetgeen kan duiden
op binnenlopen en afmeren tegen de
ebstroom in de Buitenhaven.
Ook het verhaal van de familie Buijs
(of Buis) uit De Cocksdorp trok mijn
aandacht. Mijn grootvader van moeders
kant heette ook Buis en samen met mijn
moeder (ik achterop bij haar op de fiets)
zijn we een paar maal bij haar familie
geweest. Daar maakte ik ook kennis
met "opa van de postboot" en met Freek
Buis, bekend als één van de redders bij
de Duitse "Liesbeth".
Was dat niet in dezelfde nacht dat de
reddingboot "Brandaris" van Terschelling
spoorloos is verdwenen?
Tenslotte heb ik ook bijzonder genoten
van het verhaal "Met Kerst an de diek".
DE KERKKLOKKEN VAN
TEXEL IN DE TWEEDE
WERELDOORLOG
Correspondentie over vordering en
terugkeer van de klokken. 1939-1948.
[60 jaar geleden werden de Texelse kerk
klokken weggehaald]
Wie met Gods klokken schiet
Wint de oorlog niet.
Het begon allemaal met een map. Gré
Dros had er een geel stickertje opgeplakt.
De map bevatte de kopieën uit het
Gemeentelijk Archief Texel (GAT)over de
vordering van de kerkklokken.
Zo te zien was het materiaal allemaal
overgebleven na haar stukje over de
kerkklokken van Texel in nummer 14
van ons blad.
Toen ik alle stukken gerubriceerd had,
bleek al gauw dat er hiaten waren en
dat er stukken óf verdwenen waren óf
(misschien nog) in de archieven van de
verschillende kerken te vinden zijn. In
ieder geval is er een begin.
Wie weet, dacht ik, komt er nog wel het
een en ander bij. Maar hoe dat aan te
pakken?
Eerst een artikel schrijven en dan
wachten op reacties?
Of toch maar eerst de scriba's en
secretarissen van de verschillende
kerken benaderen om te vragen of ze
dergelijke stukken in hun eigen archief
weten?
Ik besloot tot het laatste.
Het oudste stuk dateert van 13 april
1939. Het Ministerie van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen laat een
brief uitgaan aan de gemeentebesturen
betreffende: bescherming van klokken
tegen vordering. [In-gekomen op 14
april 1939 en ingeschreven onder nr.
644.]
"De ondervinding heeft geleerd, dat
er in geval van oorlog veel kans bestaat,
dat de klokken (bellen) uit de torens van
kerken, stadhuizen enz., worden in beslag
genomen en versmolten, omdat het metaal,
4
