INTERVIEW
tie gevraagd of dat mogt gebeuren achter dijk
toen vroeg hij of Jaap er een bewijs van had
gegeven van opruiming of geheelen afstand
in ieder geval zegt hij is hij tog eigenaar en
kan het opijzen en dat zou je er nog drukte
om krijgen. Hierover verwacht ik van u bericht
terug.
In afwachting Uw vriend G Zoetelief Pz
ö#V, s£r
/X_:7
^r. f
*"*~v r\^*
^**^9. Ï7.-J—
A7>V 9Y
Het is al meer dan een jaar geleden dat de
verhuizing plaats vond en de bewoners van
de 'Gollards' zijn nu vertrouwd met hun ve
randerde woonomgeving. Twee van de be
woners van Sint Jan wonen nu tegenover
elkaar in de nieuwe vleugel van het gebouw
en vertellen me wat er allemaal gebeurd is
sinds de verhuizing. Het begint al eerder, de
verhuizing zelf! Henk zijn ogen beginnen al te
glimmen en hij zegt: "Wel een beetje een
puinhoop, want alles liep 5 uur achter op het
schema."
Maar laat ik deze twee mensen eerst even
voorstellen.
Hendrik Wiebesz de Jong, geboren op 21
januari 1916 in Leeuwarden en overleden op
25 april 2002 te den Burg.
Johanna Jacoba Zijm Sd, geboren op 3 no
vember 1920 in den Burg.
Henk kwam in 1988 naar Texel. Hij was met
pensioen gegaan er werd hier beheerder van
'Starkenburgh'.
In 1996 ging hij naar Sint Jan en op 11 -11 -99
vond de verhuizing plaats naar de Gollards.
Jannie was één van de kinderen van het bak
kersgezin Sieme Zijm.
Het bakkersbedrijfje was in de Warmoes
straat, vlak bij de Zwaanstraat.
Vader ging failliet en het gezin kwam te wo
nen in de Molenstraat 14, naast de R. K. pas
torie.
De armoe was groot en dus moest Jannie na
haar schooltijd meteen in een dienstje. Dus
toen in 1932 de schooldeur voor de laatste
keer achter haar sloot, kwam ze te dienen bij
Trijn en Leen Eelman in de Molenstraat, bij
de vrachtrijder.
Jannie was nogal ziekelijk en moest ook naar
de oogarts en kreeg een bril aangemeten.
Maar omdat ze altijd maar erg moe was,
moest ze dan toch maar eens naar de dokter.
Er werd t. b. c. bij haar geconstateerd en ze
werd daarom overgebracht naar een sanato
rium waar ze een halfjaar verbleef. Natuurlijk
hadden de ouders haar niet veel mee te ge
ven.
Het Armbestuur zorgde daarvoor.
Ze kreeg een toereikend kledingpakket mee
naar het sanatorium en toen ze weer thuis
47
r->Sl^cQly
y> >~V wvs «TTni
:#<>sv£lr <5^» >-" ftr»
Jb^T-VfZ- ry. /W oAy^f
yy f /Y
t-»^
