Verhaal bij deze foto's
Het was een prachtige zomerdag in 1947. Vader en moeder Visser maakten een fietstocht
over het strand naar de Hors. Bij paal 8 zagen ze twee grote dolfijnen op het strand liggen,
dood. Gerrit de Haan werd erbij gehaald. Of hij meteen wist hoe bijzonder deze dieren waren,
is niet bekend. Het waren spitssnuitdolfijnen. Sinds 800 AD waren slechts 6 aangespoelde
exemplaren in Nederland bekend. De dieren waren uiterlijk gaaf. Men dacht dat ze wellicht
gestorven waren door het ontploffen van een zeemijn. Ze zijn per vrachtauto afgevoerd. Eén
exemplaar is opgenomen in de collectie van Ecomare; de andere bevindt zich in Leiden in het
Rijksmuseum voor Natuurlijke Historie (Naturalis). Op de lijst van A.B. van Deinse van 1947
staat het als volgt vermeld:
(Het Zeepaard vol. 8 [1948] pp. 23-24) Irene Maas
Mesoplodon bidens, Spitssnuitdolfijn.
1. Texel, gesl.vr., 5,30 M. lang, 16-07-1947. Het skelet is te Den Burg Texel.
2. Texel, gesl.vr., 5,30 M. lang, 16-07-1947. Het skelet is te Leiden in het
Rijksmuseum Nat. Historie.
Deze twee dieren hadden geen bekresten. Het zijn de nrs. 7 en 8 voor ons land, voor zover
bekend sinds 800. Twee Mesoplodons tegelijk zijn hier nooit eerder voorgekomen en 17 juli is
zeer vroeg in het jaar voor deze september-soort
Foto's uit boedel Willem Visser. Verzameling Irene Maas
12
