Uit: Het levensverhaal van Tinus Vlaming (af 1.1)
De 87-jarige Tinus Vlaming uit Oosterend, nu wonend in de Gollards, heeft zijn jeugd
herinneringen op papier gezet. Het zijn eenvoudige verhalen, waardoor je een goed
beeld krijgt van het dagelijks dorpsleven rond 1920. De komende tijd plaatsen we
fragmenten uit zijn verhaal. Hier volgt de eerste aflevering.
Meis' Kerstfeest
Bij Rezel in huis woonde een oude vrouw, die
Engelpeet genoemd werd. Dat was de moe
der van Jan Drijver de schipper/eigenaar van
de TX33. Ook was er bij Rezel in huis een
meisje van mijn leeftijd, dat Meis heette. Haar
hele naam was Meis van der Kuil. Haar
moeder was, toen Meis nog heel klein was,
gestorven en haar vader kon niet voor haar
zorgen. Maar oom Jan trok zich het lot van
het meisje aan en haalde haar naar Texel.
Maar oom Jan, die van maandag tot zaterdag
op zee was, gaf de eigenlijke zorg voor Meis
over aan Engelpeet, een stokoude vrouw, die
Meis lang niet aankon.
Het duurde niet lang of Meis wond haar bij
wijze van spreken om haar vinger en deed
precies waar ze zelf zin in had. Bovendien gaf
oom Jan haar voldoende snoepcenten en
anders wist Meis nog wel andere manieren
om aan snoep te komen. Bij de jeugd in Oos
terend was Meis zeer geliefd, mede door de
snoep die ze uitdeelde. Meis was elf jaar toen
ze niet op school verscheen. Ze moest van
de dokter in bed blijven. Aanvankelijk leek het
niet zo erg en wij als kinderen zochten haar
op. Ze lag in de bedstee. De oude Engelpeet
Kees Vlaming en Marie Kooger met hun kinderen Corrie, Fina en Tinus. Tinus is de jongste van 10 kinderen
(foto fam. Vlaming)
21
