Seis al in 1781 een reis naar Kaap de Goede Hoop had gemaakt. Nu belandde de 'Jason' in Noorwegen. Adriaans schepen ankerden begin mei op de rede van Paramaribo. Eén van zijn eerste taken in Suriname was voor Braak het afne men van de eed op het Volk van Nederland. Van de 27 officieren weigerden slechts zes daaraan te voldoen. Deze weigeraars kon den niet in dienst blijven en mochten met neutrale koopvaardijschepen vertrekken. Ook een oud-Texelaar, de eerste-luitenant Dirk Pietersz Kikkert (BG 1755-Suriname 1797), en luitenant Pieter Braak legden de eed af. Hoe het Pieter verder verging is nog onbekend. Op 12 mei 1796 overleed Adriaan Braak aan boord van zijn schip De volgende morgen werd zijn gekiste lijk in een sloep getakeld en de matrozen, die in een andere sloep zaten, kregen opdracht één keer met de gesleepte sloep rond de 'Piet Heyn' te roeien. Vervol gens ging de tocht naar de wal, waarna op het kerkhof de plechtige begrafenis plaats vond. Met 15 saluutschoten vanaf zijn schip en ook vanaf het fort 'Amsterdam' werd aan Adriaan Braak de laatste eer bewezen. Cor Reij Bronnen en literatuur: 11 In woelig vaanwater, Marineofficieren 1779-1802 Thea Roodhuyzen, De bataafse Leeuw 1998 Dr. C.N. Fehrman, Onze vloot in de franse Tijd, 1969 C V. Lafeber, Patriotten, Bataven, Fransen en Groot-Nederlanders B.P. Prud'Homme van Reine, Jan Hendrik van Kinsbergen, 1990 Boerderijenboek Texel, blz. 482/483, 1998 GAT 4. Dijt en Dijt II, blz. 21 en 35 Inlichtingen Job Kikkert, Den Helder, nov. 1999 Gezicht op Paramaribo, anoniem schilderij, omstreeks 1797. Uit: De avonturen van Dirk Kooger

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 2000 | | pagina 13