Seis al in 1781 een reis naar Kaap de Goede
Hoop had gemaakt. Nu belandde de 'Jason'
in Noorwegen.
Adriaans schepen ankerden begin mei op de
rede van Paramaribo. Eén van zijn eerste
taken in Suriname was voor Braak het afne
men van de eed op het Volk van Nederland.
Van de 27 officieren weigerden slechts zes
daaraan te voldoen. Deze weigeraars kon
den niet in dienst blijven en mochten met
neutrale koopvaardijschepen vertrekken.
Ook een oud-Texelaar, de eerste-luitenant
Dirk Pietersz Kikkert (BG 1755-Suriname
1797), en luitenant Pieter Braak legden de
eed af. Hoe het Pieter verder verging is nog
onbekend.
Op 12 mei 1796 overleed Adriaan Braak aan
boord van zijn schip De volgende morgen
werd zijn gekiste lijk in een sloep getakeld en
de matrozen, die in een andere sloep zaten,
kregen opdracht één keer met de gesleepte
sloep rond de 'Piet Heyn' te roeien. Vervol
gens ging de tocht naar de wal, waarna op
het kerkhof de plechtige begrafenis plaats
vond. Met 15 saluutschoten vanaf zijn schip
en ook vanaf het fort 'Amsterdam' werd aan
Adriaan Braak de laatste eer bewezen.
Cor Reij
Bronnen en literatuur:
11
In woelig vaanwater, Marineofficieren 1779-1802
Thea Roodhuyzen, De bataafse Leeuw 1998
Dr. C.N. Fehrman, Onze vloot in de franse Tijd,
1969
C V. Lafeber, Patriotten, Bataven, Fransen en
Groot-Nederlanders
B.P. Prud'Homme van Reine, Jan Hendrik van
Kinsbergen, 1990
Boerderijenboek Texel, blz. 482/483, 1998
GAT 4. Dijt en Dijt II, blz. 21 en 35
Inlichtingen Job Kikkert, Den Helder, nov. 1999
Gezicht op Paramaribo, anoniem schilderij, omstreeks 1797. Uit: De avonturen van Dirk Kooger