in Frankrijk, Benjamin Franklin, aan zijn Na-
politaanse collega. In deze brief, d.d. 9-10-
1778, spreekt hij zijn vreugde uit over de uit
eindelijk officiële vaststelling van de vlag van
de U S A. De vlag bestaat uit dertien strepen,
afwisselend rood en wit. Een klein vierkant in
de bovenhoek naast de vlaggenmast vormt
een blauw veld met dertien witte sterren, aan
duidende een nieuw sterrenbeeld. Nu zijn
het er vijftig maar de U S A. begon met der
tien vrije staten).Ook geeft Franklin uitsluitsel
over het lange uitblijven van een nationale
vlag. De vrijgevochten koppen van maar liefst
dertien voormalige koloniën lieten zich niet
zomaar in een zak stoppen. Overigens
schreef Franklin het diplomatieker
Jones verbleef in datzelfde jaar in wateren
ver van huis en was blijkbaar onkundig van
de ontwikkeling op het vlaggengebied. Waar
om Franklin hem hierover niet heeft ingelicht
is onbekend, maar Jones zat nergens mee.
Hij ontwierp zijn eigen versie van "the Stars
and Stripes". Hier vertoont de vlag dertien
achtkantige sterren en dertien strepen, op
eenvolgend vanaf de bovenkant: blauw, rood,
wit, rood, wit, blauw, rood, wit rood, blauw,
wit, blauw, rood. Bekend met de officiële vlag
of niet, het kenmerkt de eigenzinnigheid van
Jones en zijn ontwerp werd waarachtig als
het passende Amerikaanse vaandel op de
Europese wateren erkend. Overigens ont
wierp Jones een tweede vlag waarbij de blau
we strepen vervangen waren door zwarte.
Het eerste ontwerp was bestemd voor zijn
vlaggenschip, het tweede voor de prijsvaar-
tuigen. Duidelijk herkennen we zijn bedoe
ling: een combinatie van de kleurrijke vrij
heidsbanier en de zwarte piratenvlag. Je
moet er maar op komen.
Maar een vlag ontwerpen is één, een vlag
maken is een andere zaak. Deze historische
eer viel te beurt aan een onbekend gebleven
inwoner van Texel. Jones beschrijft hem als
een "bedachtzame, maar snel werkende kun
stenaar". Dat hij inderdaad vaart zette achter
zijn klus is bekend gebleven. Op 4 oktober
1779 leverde hij het eerste exemplaar af en
een dag daarna, de 5e oktober werd het
tweede exemplaar, de halve piratenvlag, aan
Jones overhandigd.
"The Dutch artist in the port of Texel" zoals
Jones hem noemde heeft waarschijnlijk geen
weet gehad van de historische betekenis van
zijn maaksels.
Allereerst werd de heersende machten de
mond gesnoerd: Frankrijk kon zijn buit niet
inpikken, Engeland mocht hem geen crimine
le Schotse piraat meer noemen en de neutra
liteit van de Republiek was gered. Maar nog
veel verder reikte de historische waarde van
de "Texel Flag". John Paul Jones werd een
beroemdheid, ik kom hier later nog kort op
terug. Zijn graftombe is bekend evenals zijn
standbeeld, maar wat voor ons Texelaars het
belangrijkst is: de twee vlaggen - ooit op
Texel vervaardigd- zijn bewaard gebleven.
Als relikwieën uit de Amerikaanse vrijheids
strijd worden ze bewaard in de Chicago Histo-
rical Society.
Terug naar de realiteit van die hete herfst van
1779. Zijn schouwburgbezoek en zijn amou
reuze avontuur zijn genoegzaam bekend,
toch besteedde Jones de meeste tijd aan het
schrijven van brieven. Hij zat goed be
schouwd als een rat in de val en probeerde
op die manier een uitweg te vinden. Die brie
ven zijn bewaard gebleven. Correspondentie
met iedereen die diplomatiek of militair ook
maar iets inzake zijn positie in de melk te
brokkelen had. Het duurde lang, maar het
plan voor een ontsnapping groeide. Omdat de
twee schepen die hij zijn buit mocht noemen
te klein waren om al zijn gevangenen (ook
buit) te vervoeren wist hij nog twee andere
bodems te charteren, nl. de 'Alliance' en de
'Pallas'.
Jones probeerde zijn geplande aftocht vooral
voor zijn tegenstander, vice-admiraal Reynst,
zoveel mogelijk geheim te houden. De Am
sterdamse bankier Jan de Neufville had Jo
nes geholpen zijn schepen opnieuw op te tui
gen. Zo kwam het dat zijn uiteindelijke aftocht
op 27 december 1779 geschiedde als die van
een dief in de nacht. In korte tijd werden de
gevangenen uit de Schans, voor zover nog
gezond of weer opgelapt, aan boord ge
bracht, de op Texel vervaardigde vlaggen
gehesen en het anker gelicht. Het avontuur
was begonnen.
9