dót dón deurstaan kenne. 't
Skéépelónd wórdt öltóós kaal be
weid, zóódót 'r nooit gien vóór-
raad gros is. Tessel moet veul ree-
ge hèèwwe dón gaat 't, maar oo-
wee ós 't lang dróógt. Dón geeft 't
mééste lönd óp Tessel 't óp mit
groeie, fóórnaamelek 't skéépe
lónd, wönt mééstöl is 't lichste
slechte lónd fóór de skéépe.
Hèèwwe de skéépe 't best, dón
benne se d'r ók dankbaar fóór.
Dón groeie se ferbaazend hórd.
Ok 't ferskil fón fleisfórreming is
tusse die twie sóórte nógól be-
langrek. De Engelse rosse benne
bekend dót se te vet groeie. Dót
sów nou niet veul hindere, ós 'r
gróót gebrek is ón vet, maar fóór
de óórlóg wós dót aars. Doe móste
de mééste mèènse d'r niks fón
hèèwwe. 't Tesselse skéép is méér
'n fleisskéép. Hiernaa wós veul
méér vraag in de leste jaare.
Fóóról in 't bütelónd. Fón 't
bütelónd móste we 't tóch prinse-
paal hèèwwe, wónt de Hóllónders
sette d'r mónd 'r niet óp. Teméén-
ste niet fón beteekenis. 'n Stróp
is 't weest dót Engelönd de infoêr
fón skéépefleis ferboode het. Dut
is ól fón 1926 óf, meen ik. Naa die
tiid is de skéépehouweree, tót de
óórlóg ütbrooke is, slecht weest.
Zóó slecht is 't weest, dót óónze
regééring veul lampies üt de
mórrekt móst neeme óm in te
blikke. Dut wós fón te vóóre nooit
nóódig, wónt Engelönd kón 'r 'n
berreg hèèwwe.
Westfriesch Jaarboek, 2e serie, deel r, 1944, pag. 71-78. Het overgenomen
deel is te vinden op pag. 71-72.
24
