16 hebben want het begint mij hier allang te ver velen en ik zit hier wat mij aangaat al veel te lang. Volgens mij zult u zich wel eens afge vraagd hebben waarom ik niet eerder heb geschreven. Ik zal u dit vertellen; ten eerste ben ik geen held in het schrijven en helemaal niet naar iemand die ik niet kan. Maar ik zal nu mijn best doen en hopen dat ik u er een genoegen mee doe. Ik las vanmiddag nog in de courant, dat er vele jongens met verontschuldigingen aan kwamen, maar ik zie wel dat ik dit ook niet behoef te doen want dat ze ons door hebben. Nu, om eerlijk te zeggen zijn er geen verontschuldigingen, want ieder heb meer dan tijd om te schrijven. Maar juist de zin en de tijd ervoor nemen valt niet mee want de ene zegt 'loop een eind heen' en de andere zegt weer van 'kom op we gaan eens kijken of er nog wat te halen valt'. En zo kan ik nog wel tien vellen vol schrijven Ook is het hier in de Oost-hoek rustig, alhoewel, de ploppers weer terug kunnen komen van over de lijn, maar die krijgen we ook wel weer te pakken. En volgens mij is het hier over een maand of drie weer net zo'n rommel als voorheen Ik heb laatst dat stuk gelezen van die kapi tein. Nu, ik heb erom gelachen en direct naar huis geschreven van "geloof daar nu maar een derde van". Alles was mooi en goed, maar het lelijke wordt te veel achterwege ge laten. Ook in de courant las ik dan van het arme Nederland, dat alles niet kan geven aan de jongens, maar als u het mij vraagt is het weer schat en schatrijk Ik heb het nog nooit onder stoelen of banken gestoken, dus nu ook niet. Maar de regering kan toch wel zorgen dat er een goed schooltje voor die jongens is en goed eten en drinken. Maar de sigaret is niet te roken, het eten is treurig; wij noemen het 'gewapend beton'. En dan vraag ik me ook vaak af waarom een an der land het wel beter heeft. Toen wij hier de eerste maanden waren, kregen wij Ameri kaanse voeding en alles en toen hoorde men geen verkeerd woord; nu, het leger gaat net als vroeger helemaal de verkeerde kant uit en de jongens hebben volgens mij het volste recht om te mopperen. Het eerste vereiste is een goede hap en een goede sigaret. Eén ding wil ik u nog zeggen. Als ik thuiskom hoop ik nog eens te kunnen praten met één van de leden en dan alles vertellen wat u zo graag zou horen of lezen op pa pier. Ik ga eindigen en zal maar zeggen tot spoedig weerzien en nogmaals bedankt! korp. d. Mams. P. v/d Slikke stbn 23667 Moco 4 Inbat.Marbrig Mannierspostkantoor SOERABAIA

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1999 | | pagina 18