De sjouw Russenoorlog 18 ling van het Franse vliegtuigje Pou du Ciel, van de uitvinder Mignet te veranderen in 'Ster der U.S.E.' En iedere burger moest de beschikking over zo'n simpel luchtvoertuig kunnen hebben, zoals het automerk Ford in Amerika zijn in trede op grote schaal had gedaan. Sommige Texelaars herinneren zich hem nog i.v.m. de oprichting van een vliegclub. De achterliggende gedachte was trouwens niet een gezellig clubje van vliegfanaten, maar een onderdeel van zijn plan voor Eu ropa. Vervoer van Texelse producten zoals lammeren en bloembollen. Deze producten waren toen al onderdeel van de Texelse export. In zijn gedicht 'Morgen bindt één vlag Euro pa's volk te zamen' verwoordt hij het aldus: Waar de trein en 't schip de mensen weer bijeenbrengt, 't Vliegtuig doet zijn deel voor sneller lucht verkeer. Waar een ieder gaat herbouwen wat ver woest werd, En geen nieuwe Oorlog wenscht, liefst nim mer meer. In de voetnoot staat o.a. te lezen: Geschreven bij 't licht van een klein oliepitje, op een donkere Novemberavond in 1942. In het bestuur van de vliegclub zaten o.a. J. Dob, L. Kok en L. van Egmond. Toen er een bestuursvergadering in hotel De Hoop (eig. v.d. Kooi) was zette P. Koster, de postloper, die net als Braam ook muzikaal was en pia no speelde, en wel in was voor een geintje een modelvliegtuigje op tafel. Vervolgens deelde hij een aantal briefjes met een spot lied erop uit. Op het moment dat Braam (wonende aan de Hollandseweg) binnen kwam zong het gezelschap uit volle borst: "Er komt een vogel gevlogen uit de Holland seweg". Braam barstte in woede uit en liet weten dat het om een serieuze zaak ging. Toen de veldwachter Geert v.d. Kooi ook nog meelachte beet Braam hem toe: En jij bent geen ordebewaarder, maar ordever stoorder! Wanneer er schepen vergingen op de Eier- landse Gronden namen de Durper mannen meestal deel aan de sjouw. Dit was het ver voeren en in veiligheid brengen van de scheepsgoederen. Zo stonden bij de zwarte loods bij de dijk de Cocksdorper mannen, zo'n 25 man in getal, te mopperen op de wijze waarop bergings bedrijf Wijsmuller een zaak met een ge strand schip had afgedaan. Toen Braam ook arriveerde en waarschijnlijk de dagen ervoor ook al van die geluiden had gehoord, ver tolkte hij de gevoelens in een lied: 'Krijgt de Dorper dan nog iets Ja, de Dorper die krijgt niets Schip op strand, waterkant O, die wilde, o, die blauwe, o, die grote. Toen Braam het woord 'oceaan' wilde zin gen werd hij pardoes in het water geduwd door Kees Vonk. Tijdens de Opstand der Georgiërs lagen zo'n 40 bewoners van Zuid Eierland bij Hen drik Zoetelief op 'De Arend'. De mannen en vrouwen apart, verdeeld over de schuur en de stal. Braam paste eigenlijk niet in zo'n groot gezelschap, zoals bekend rook hij niet fris en kreeg een eigen onderkomen in het varkenshok. Maar toen de Duitsers tijdens hun klopjacht over Texel ook daar huiszoe king deden naar eventueel ondergedoken Russen was het Braam die in het Duits het woord kon doen en de Duitsers wist te mis leiden. Gelukkig maar, want er zaten wel 2 Russen in het hooi... In het blad Het Leven uit 1932 vertelt Braam: "Als 30 jarige ging ik de wereld in. Zwoegde in mijnen, werkte in conservenfa- brieken in Duitsland, verbleef daarna 8 jaar in Amerika. Zwierf vervolgens over de hele wereld, kwam weer in Amerika terecht en toen, na 't uitbreken van den oorlog, begon ik een juist doorzicht te krijgen in de groote economische en staatkundige vraagstuk ken".

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1998 | | pagina 20