HET OUDE KERKHOF OP DE VOGELMIENT AAN DE KOOG Als een oase van rust ligt daar tussen de zomerhuisjes op de Vogelmient de oude begraafplaats van De Koog. In 1415 werd op de heuvel, na verkregen toestemming van Hertog Willem van Beieren een eigen kapel voor de Koger vissers en hun familie gebouwd. Deze werd in 1559 tot parochie kerk verheven. De kerk had geen toren, wel een losstaande klokkenstoel aan de noord zijde van het kerkhof. In 1699 werd nog een nieuwe vloer aange bracht doch 20 jaar later kwam de huidige kerk tot stand, slechts enkele honderden meters ten noorden van de oude kerk die in 1789 werd afgebroken. Het ROB schrijft op 5-9-1984 aan de Gemeente Texel dat op een in omstreeks 1930 gemaakte topografi sche luchtfoto de oude funderingssleuven nog duidelijk zichtbaar zijn. Niet slechts de kerkplattegrond doch ook evt. mobiele vond sten en ook de buiten en wellicht binnen het voormalige kerkje liggende begravingen be palen het belang van dit monument. Door de betrekkelijk geïsoleerde ligging van De Koog biedt het monument enorme mogelijk heden voor anthropo-biologisch onderzoek. De bouwplannen voor evt. zomerhuisjes ter plaatse zijn met het wetenschappelijk belang en behoud voor toekomstig onderzoek van de in dit terrein aanwezige informatie, op geen enkele wijze te verenigen. De voormalige, inmiddels overleden beurt schipper dhr. Arie Wuis, heeft het nodige onderzoek naar dit kerkhof verricht en heeft zo'n 245 personen kunnen traceren. Hierbij komen vele ook thans nog op Texel voorko mende namen voor, bijv. Kuyper, Bakker, Plaatsman, Schoenmaker, Graaf, Dijksen, de Boer, Wuijs, Visser, Eelman, Kalf, Bre- mer, Duijnker, Vos, Spigt, Boon, Smit, List, Kikkert, Zuydewind, Kok, Brouwer, Kuyp, Vermeulen, Bogaard, Koorn en Dogger. Vele Texelse voorvaderen of familieleden hebben dus hier hun laatste rustplaats ge vonden. Zo ook de Commandeur Cornelis Formersz. Neeff. Het oude kerkhof in De Koog, met de grafzerk van de kastelein van het Eyerlandse Huis 3

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1997 | | pagina 5