ik hoorde nooit fan al die zake weermee die nichies uut de stad ons zommaar in een dag of wat nou hillegaar bekend gaan make. Ze hèèwwe nou ok al ferteld hoe dat je foor maar weinig geld deer reeë ken al mit een wage, - ik weet nou niet meer hoe dat hiet, - maar zonder peerd, je begriept 't niet! Deer moet je morge ders na frage. Grietje: Ja, dat is best, maar beste Leen wat hèèwwe je nichies van der Veen een mooie en aardige kleedasie! Wat mee angaat, ik mag 't wel siên. Het staat wel gnap, maar 'k hèèw alliên een hekel an die kale stasie. Leentje: Ik ok, maar is alles kostelijk en duur. 't Is klinkklaar seet al wat je siet. Dan hèèwwe ze geloof ik wel zö om der hals een knienevel. Dat hèèw ik nou al meer sien drege. Ok drege ze om der japon een soort van doek, 't liekt wel bont. 'k Geloof dat ze 't een sjernaaltje noeme. Dat staat ze dan zo vreselijk mooi, al hou 'k aars niet fan al die tooi. Maar gnap! Dat zei ik altied roeme! Nou Griet, nou hèèw ik gien meer tiêd, maar 'k ben nou toch wel erreg bliêd, dat 'k nou weer mit j' heb kenne prate. Nou daag! Dan kom ik morge vast! Grietje: Denk nou dat je op je tiêd dan past, en niet doet as fandaag drie weke! 24

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1997 | | pagina 26