7
wijze van bemaling kanalen te gra
ven, die de verschillende polders
verbinden en het water naar de
uitlozingsplaats brengen. Op deze
wijze zou Texel tevens in het bezit
komen van de zozeer gewenste
waterwegen, waarlangs het de
landbouwproducten kan vervoeren
naar de havenplaats Oudeschild.
Bij een stichting van een Centrale
op Texel geeft dit bemalingsplan
de minste bedrijfskosten en mogen
we er nog op wijzen, dat het door
de geringe lichtbelasting mogelijk
is de speruren voor de bemaling te
laten varen, waardoor deze dus ook
in de avonduren kunnen draaien.
De capaciteit der gemalen kan dus
kleiner worden dan die van het
vasteland, terwijl ook de toevoer
kanalen van minder omvang zijn.
Bij deze wijze van bemaling is de
benodigde capaciteit van het ge
maal bij de Centrale in het Noor
den 350 kW en voor dat in de
Prins Hendrik polder 120 kW. Ln
de Centrale moeten we dus rekenen
500 kW. beschikbaar te hebben
voor de bemaling (verliezen inbe
grepen)."
Ook voor de landbouw volgde
een raming van de elektriciteits
behoefte. Voor het dorsen bijv.
was per ha. per jaar nodig ca.
25 kWh 7 kWh voor het stroo-
persen.
Ook voor andere landbouwbe-
hoeften/machines maakte men
schattingen van kWh. verbuik,
t.b.v. karnen, bieten snijden,
hooi transporteren en naar bo
ven brengen tot max. 2 pk. De
belasting werd voor de Texelse
landbouw geschat op maximaal
300 kW. Elektriciteitsverbruik
voor andere nieuw opkomende
doeleinden werden wel ge
noemd, maar niet geraamd, dat
vond men ondoenlijk. Men
noemde wel de diverse moge
lijkheden op van toepassingen,
zoals elektrisch koken (aantrek
kelijk door het ontbreken van
gas op Texel), verwarmen, strij
ken, brood roosteren, elektrische
beddenkruiken. Het rapport
maakt hier een volgende opmer
king over:
"Al deze toepassingen staan nog in
hun kinderschoenen en men kan
gerust voorspellen, dat bij de te
genwoordige hoge lonen en de veel
besproken 'dienstbodenkwestie' de
electriciteit een steeds groter aan
deel in het huiswerk zal krijgen."
Voor de capaciteit van de op te
richten centrale ging men uit van
maximaal 925 kW. Dit vereiste
het plaatsen van 2 machine- en
ketelinstallaties van 1000 kW
elk, waarvan er één voor reser
ve. Men dacht hierbij aan 2 vrij
komende machines met dit ver
mogen over te nemen vanuit de
(PEN)centrale te IJmuiden, met
een draaistroom van 3000 Volt,
welke spanning voor Texel vol
doende hoog werd geacht. Als
waarde van de machines en
ketels uit IJmuiden ging men uit
van de boekwaarde op 1 jan.
1918. De aanlegkosten van de
centrale werden dan in totaal
geraamd op 400.000,- inclu
sief het bouwen van 12 dienst
woningen voor 80.000,-. Aan
personeelskosten werd gere
kend met: 1 chef machinist
2.500,- per jaar, 9 machinisten
en stokers, per man 1.800,-
per jaar en 2 kolentrem-
mers/poetsers a 1.600,- per
jaar. Voor de huur van de
dienstwoning gold een inhouding
van 10% op het loon van de
betrokkene.
Voor de distributie van elektrici
teit rekende men op de aanleg
van 8400 meter hoogspannings
kabel met 18 transformator
huisjes, een werkplaats, kantoor,
telefoon, rijwielen, totaal
320.000,- incl. de bouw van 3
dienstwoningen voor 20.000,-.
Aan personeel, 1 bedrijfsleider a
2.500,- per jaar, 2 lijnwerkers
a 1.800,- per jaar en 2 hulp
lijnwerkers a 1.200,- per jaar.
Af centrale zouden dan de kWh
opwekkosten bedragen 14,8
cent per kWh en voor de leve
ring aan de laagspanningsnet
ten, bij gehele elektrificaties op
61 cent per KWh en bij gedeel
telijke elektrificatie op 99 cent
per kWh. Hierbij zouden dan
nog de kosten van de laagspan
ningsnetten komen met 70.000
meter bovengronds net, 10.000
meter kabel voor de straatver
lichting, 100 straatverlichtinglan
tarens a 25,- en 1300 huis
aansluitingen a 15,-; totale
aanlegkosten van dit LS-net:
240.000,-.
De conclusie was bij dit elektrifi-
catieplan met eigen opwekking
op Texel als volgt:
"Deze prijzen zijn veel te hoog,
zodat we de conclusie moeten trek
ken dat Texel op deze wijze niet te
electrificeren is, met als oorzaak te
hoge vaste kosten der Centrale en
de zeer ongunstige belasting van
deze Centrale."
Dan gaat men bekijken/bereke
nen hoe het elektrificatieplan
zou worden met aanvoer van
elektrische energie vanaf het
vaste land, van het aldaar aan
wezige PEN hoogspanningsnet
via te leggen 10.000 Volt zeeka
bels. Men denkt hierbij aan twee
te leggen zeekabels van ieder
5000 meter lengte. Eerst somt
men alle nadelen op, t.w.: Mars
diep geen ideale ligplaats, ster
ke stroming, bodem niet in rust,
diepten veranderen, kabels dan
bloot, dan diep onder het zand.
Bij kabelstoring zal herstellen
soms bezwaarlijk zijn, vandaar
een keuze in 2 kabels voor ho
gere bedrijfszekerheid. Kabels
moeten op afstand gelegd wor
den van elkaar om schade te
voorkomen door scheepsankers,
oorlogsschepen willen hier nog
wel eens ankeren, etc. Deson-
