Tesselse gedichten en rijmen aflevering 1
Jan Wuis
was de zoon
van Pieter
Jansz. Wuis,
schipper te
Oosterend,
en Rempkje
Brouwer.
Zijn moeder
stierf bij zijn
geboorte en
Rempkjes
moeder, Aat
je Gerbr.
Brouwer-
Dros ('Aafie-
Peet') nam
baby Jan op in haar gezin. De jonge we
duwnaar hertrouwde in 1887 met Antje Pie-
ters Plaatsman. Uit dit huwelijk werd in 1888
een zoon Piet geboren. Vader Pieter Jansz.
overleed in 1889 en in 1896 ook zijn vrouw
Antje. De 8-jarige Piet kwam in het weeshuis
in Den Burg.
Jan Wuis leerde goed bij de pieterolielamp
in 't opkamertje bij ommoe Aafie-Peet Brou
wer (hoek Peperstraat). In 1904 haalde hij in
Haarlem zijn onderwijzersdiploma en werd
hij 'kwekeling met akte' te Oosterend bij
meester Schoneveld aan de School met den
Bijbel. In december van dat jaar vertrok hij
van Texel, toen hij werd benoemd aan een
school in Doornspijk. Na 4 jaar vertrok hij
vandaar naar Sneek. Na het behalen van de
hoofdakte werd hij hoofd van de Bijz.
school voor Lager en Meer Uitgebreid On
derwijs te Stadskanaal. Hij trouwde in 1913
met Wietske Martens 'het meisje van de
zangvereniging' uit Sneek. Zoon Pieter-Jan
werd in 1915 geboren.
In Nederlands Oost-lndië was een groot te
kort aan Christelijke leerkrachten. De roep
klonk: 'Kom over en help ons'. In 1916, mid
den in de eerste wereldoorlog, vertrokken ze
gedrieën naar Java; twee maanden onder
weg, om Schotland heen, door de zeemij-
nen, via Kaap de Goede Hoop naar het on
bekende land. Ze kregen een plaats in Soe-
kaboemi, in de Preanger op West-Java. In
1917 werd daar hun dochter Nine geboren.
In dat jaar werd Jan Wuis overgeplaatst
naar Mr. Cornelis. In 1919 werd hij hoofd
der school. Hij bleef studeren en haalde de
akte Frans, en later ook Engels. Na het eer
ste verlof in 1923 werkte hij in Buitenzorg,
en werd in 1925 overgeplaatst naar Bata
via/Weltevreden, als onderwijzer aan de Chr.
Muloschool, waar hij ook na zijn tweede ver
lof in 1931 bleef werken. In 1933 kwam hij
met vervroegd pensioen naar Nederland en
vestigde het gezin zich in Haarlem. In 1934
meldde de altijd aktieve Jan Wuis zich als
invaller voor een zieke leerkracht op een
Chr. Ulo in Haarlem. Hij werd daar een zeer
gewaardeerd 'blijvertje' tot zijn pensioen in
1950.
Hij zat na zijn 65ste niet stil; hij schaakte,
puzzelde, knutselde, wandelde elke dag een
eindje om ('Jan de Wandelaar'). In de stads
bibliotheek was hij vaak te vinden. Zijn hele
leven was hij een gelegenheidsdichter ge
weest, nu maakte hij een serieuze studie
van literatuur. Veel oude herinneringen zette
hij op papier, voornamelijk over Texel, het
eiland dat hij al op jonge leeftijd had verla
ten, maar dat hem 'in het hart gebrand zat'.
Zijn geest bleef helder tot op het laatst. Een
misstap op de trap werd zijn dood. Op 9 ja
nuari 1973 overleed Jan Wuis, 88 jaar oud.
Zijn leven lang vergezelde hem een heim
wee naar zijn geliefde eiland. In het gedicht
'Er ligt een eiland om de noord" klinkt dat
heimwee naar zijn 'geboorteland' door. Dit
gedicht is inmiddels, nadat het hier en daar
is gepubliceerd en voorgedragen, bekend en
geliefd op Texel (zie pagina 14).
13
Met bijzondere dank aan mevr. Nine M.R.
Wuis te Epe. G.E. Dros
