TEXEL ZINGT een herderinnetje een herderinnetje Er was eens 17 geschud', maar wee degenen die anaal con tact hadden en bekenden dat de daad 'vol ledig' was geweest. Op de 'ijgentlijke sonde van sodomie' stond zonder meer de dood straf, want het was in de ogen van de 18e eeuwse overheden een vergrijp tegen de 'Goddelijke orde'. Er was blijkbaar geen enkel begrip dat onder het scheepsvolk, dat vaak maanden lang op zee vertoefde zonder de mogelijkheid van 'normaal' sexueel con tact, wel eens 'ontsporingen' konden optre den. Des te schrijnender dat veel hoogge plaatste tijdgenoten, die willens en wetens sodomie bedreven, doorgaans kans zagen bij ontdekking van hun 'misdrijf', tijdig naar het buitenland uit te wijken. J.T. Bremer Literatuur: 1. R. Tieleman, Homosexualiteit in Nederland, 1982. 2. J. Aalbers, De Republiek en de vrede van Europa, 1980. 3. Th. v.d. Meer, De wesentlijke sonde van sodomie en andere vuyligheden, 1984. I?f w&s eens ondé vafelMkf dè&i de eeuwen heen WX Kikken Uiteindelijk toch een gedrukte bundel waar in, voor het eerst in de geschiedenis, alle bekende Texelse volksliedjes, samen met andere -aan Texel verwante- scheppingen van dezelfde soort voorkomen. Het hoe en waarom vinden we in de inlei ding van het boekwerkje en het zou verve lend worden om op deze plaats in herhaling te vervallen. Wat nog toe te voegen aan het fenomeen 'oude volksliedjes' terwijl een zanggroep van zo'n 40 man (maar vooral vrouw) sterk dit al 9 jaar vocaal vertolkt? Of is het juist het feit dat zoveel mensen in ons jachtige heden de tijd vinden om één keer in de veertien dagen een paar uur zingend in de historie te verwijlen, een teken dat deze vorm van volkskunst nog steeds leeft in de harten van veel eilanders Dat leven dateert van vele eeuwen, de bun del getuigt hiervan. Vanaf het prille -Laat middeleeuwse- begin tot aan de teloorgang van dit spontane gezang 1900) vinden we de sporen op Texel terug. Gepoogd is dan ook in de bundel een evenwichtige af spiegeling van deze volkskunst te creëren. Het kan zijn dat dit evenwicht nu en dan verstoord wordt door historische omstan digheden. Zo is de zeemansgeschiedenis wat uitgebreider en kleurrijker dan de boe- renhistorie en zijn liefde en romantiek zeer nadrukkelijk aanwezig. Niettemin kunnen we stellen dat alle facet ten uit het vroegere leven van alledag aan bod komen. En zo vertellen onze liedjes op een vrolijke wijs en met een vaak vermake lijke tekst van een hard en kommervol be staan. Mede daarom de afbeelding van het schilde rij 'De herderin' op de omslag. De maker, Jean Francois Millet (1814-1875), behoorde tot de romantische school. Terug naar de natuur, naar het pure landleven. Maar ter wijl zijn tijdgenoten/vakbroeders, met Dela- croix als leidsman, zover gingen om dit le ven te romantiseren en te idealiseren, ging Millet zijn eigen gang. Wel terug naar het

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1996 | | pagina 19