het terrein van het kamphuis.
Het aantal prima bedden met "springveeren
matrassen" is opgevoerd tot 100. Voetbal
en korfbalterreinen zijn aanwezig.
De firma Bakker's IJzershandel leverde in
1939 al de bekende sloten, schroeven e.d.
vooral veel groene carbolineum. Dit laatste
met name in de "slappe tiêd", nl. in sept.
okt. en nov. Ook mocht "Piet lezer" zich
verheugen in de verkoop van BK-pannen,
een busopener, een waschketel met kraan,
verschillende ketels en emmers en men re
pareerde een petroleumstel en soldeerde
een rooster; dit alles voor slechts Fl. 71,18.
De Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstu
die verbleef dat jaar bij de Pelikaan. In de
prijs zat blijkbaar de huur voor stoelen niet
inbegrepen. In het najaar verzond men een
cheque voor de huur hiervan.
Voor het kampeerhuis en aanverwanten
werden tevens tentpennen, knijpers, soeple
pels en schuimspanen aangeschaft. De Ge
meente Texel verzond dat jaar een aanslag
biljet voor Verschuldigd Recht Krachtens De
Warenwet voor de somma van Fl. 3,-.
Oorlogstijd
Een speciale folder verscheen in 1940. De
kop luidt:
1940: Jaar van spanningen, maar nu bo
venal tijd voor ontspanning.
Wij komen U iets over Texel en wat
prettigs vertellen. In tegenspraak met vele
angstverhalen, kunnen wij U verklaren, dat
Texel in totaal ongeschonden toestand ver
keert.
Vermeld wordt dat de pensionprijs iets is
verhoogd (Fl. 1,95), maar dat de Texelse
boot 3 maal per dag in beide richtingen af
vaart met aansluiting op de autobus voor
vervoer op het eiland.
En verder:* De duinen zijn vrij toegankelijk
evenals het strand.
Kampeerders, hoeven niet bang te zijn dat
er petroleumgebrek is. Voor hen is een veld
keuken overeind gezet, waarin iedereen op
zijn beurt op een houtvuur zijn potje kan
gaar koken.
Een P.S. is toegevoegd: Alleen broodkaar
ten medebrengen s.v.p.
Al het andere is aanwezig.
1945
Toch zal de aanbrekende oorlogstijd de voor
zichtig stijgende toeristenstroom volledig
lam leggen. In 1945 probeert men de draad
weer te hervatten.
Wanneer de oorlog is afgelopen verschijnt
een sobere folder van het "van ouds beken
de gezellige kamphuis met z'n schitterende
omgeving, z'n mooie ligging, stromend wa
ter". De "uitmuntende keuken" is veranderd
in "een goeie kok".
In een rood kader geplaatst staat: Na vijf
lange jaren te hebben stil gelegen zullen wij
trachten om 1 Juni ons kamphuis weer te
openen.
De prijs is behoorlijk veranderd: Fl. 4,-- p.p.
per dag en voor bediening wordt 10% bere
kend. Men wordt nog steeds verzocht di
stributiekaarten mede te brengen
Reclamebord
Toch lijkt de exploitatie niet zo interessant
of vindt men de combinatie met de rest van
het bedrijf niet zo geschikt. Althans in de
hierop volgende jaren verhuurt De firma
Geus het kamphuis 'De Pelikaan'. In 1946
werd het kamphuis verhuurd aan dhr B.Th.
Obdam. Tussen de papieren vinden we een
rekening aan deze persoon en wordt hem
na het seizoen verzocht de vermiste of stuk
gegane stukken inventaris te vergoeden.
Andere pachters komen in het bedrijf. In
1948 is er een drukke briefwisseling tussen
de gemeente, de provincie en W.H. Lap
(Julianastraat 1) over het al dan niet plaat
sen van een reclamebord (reeds aange
bracht!) aan de Kogerweg. Uiteindelijk
wordt in 1960 het bedrijf verkocht. Dan
neemt dhr. P. Keizer (dezelfde die tot voor
enkele jaren, tot zijn dood, ons vereni
gingsblad zou drukken) het bedrijf over.
Gelein Jansen
11
