Een klein stukje geschiedenis uit de jaren dertig, van een Eierlandse school De oude Midden-Eierland School als gebouw bestaat nog. Dat zal bekend zijn. De nieuwe school op de hoek Hoofdweg - Oorsprongweg lijkt meer kindvriendelijk te zijn dan de oude school was. Maar toch we hebben onze goede herinneringen aan de school van meester C. Plomp. 21 Juffrouw Landman had de klassen 12 en 3. De meester had klas 4, 5, 6 en 7. Een tweemansschool dus, met tegen de vijftig leerlingen. Misschien lijkt er niet veel veran derd, maar toen waren er geen vier- en vijf jarigen op school. Nu gaan we even kijken hoe de oude school functioneerde. Achter de school staat het zgn. gymna- stiekhok, al werd het nooit voor 'lichamelijke oefening' gebruikt. Het heeft een betonnen vloer, is opgetrokken uit donkerbruine hou ten planken en een gedeelte aan de noord oost kant is open. Echt een hok! Meester Plomp heeft een gezonder lichamelijke oefening voor ons. Voor elk kind uit de hogere klassen is er een bloementuin tje. In het voorjaar zaaien we de zelfgeko zen bloemen. De hele zomer zijn we bezig met de verzorging van ons tuintje. En de vruchten daarvan pluk je je hele leven. De namen van de planten vergeet je niet meer. Ons speelplein is de Hoofdweg. Bok springen, touwtje springen, knikkeren, alles gebeurt op de weg. Gymnastiekoefeningen doen we aan een laag schuttinkje naast de school. Zo eens per uur komt er een auto langs. Is dat juist in de speeltijd, dan gaat iedereen aan de kant van de weg staan. Alleen Johan van Maldegem zegt een keer: 'Wedden dat ik nog drie keer de weg over kan voor die auto hier is?' Arme waaghals. Bij de derde overloop raakt de auto hem en Johan zit dan met een gebroken been. Op een koude regenachtige zomerdag gaan de twee hoogste klassen, samen met twee klassen van de Zuid-Eierland School, naar Schiphol. Op de foto staan we dan in de motregen voor een mooi oud vliegtuig. Meester Plomp heeft een mooi wit keeshondje. De meester heet ook Kees (Cornelis) maar het is ongehoord om als schoolkind die naam te noemen. 'Grenze loos brutaal' neemt een van de jongens een steentje en roept: 'Kees!' De hond komt aangerend en dan gooit de kwajongen de steen in het water van de sloot, waarbij hij zegt: 'Plomp'. Zo, nu is er voluit 'Kees Plomp' gezegd. Gewaagd en spannend! De meester zegt niets. In de school is geen waterleiding en ook geen pomp. Heerlijk als je in de klas vieze handen gekregen hebt. Een stukje zeep en handdoek liggen klaar en dan mag je je handen gaan wassen in de sloot voor de school. Daartoe is er een vlondertje ge maakt. Fijn onder schooltijd naar buiten. Je zou elke dag vuile handen willen hebben. Maar in Nederland en ook op Texel is dit allemaal echt verleden tijd! A.R. Wubs-Koorn (Klassefoto op pagina 22)

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1996 | | pagina 23