(ON)BETROUWBAAR
De uitspraak luidde als volgt:
Het goede nieuws eerst: Een beloning voor kapi
tein Jan De Haan van de "Stadt en Lande" van
het 5e eskader. Het belangrijke Engelse schip
"The Charity" werd door hem overmeesterd en
hij kreeg daarvoor 10.000,-.
De doodstraf werd voorgelezen voor:
kapitein Jan Pietersz Onklaar
(Nieuw Batavia) 5e esk.
kapitein Anthony Everts de Marne
(De Boey) 3e esk.
kapitein Jacob Bruinings
(West Vrieslant) 7e esk.
Met musketkogels werd het vonnis voltrokken.
Toentertijd was het musket een modern wapen,
nog aangestoken met een lont. Pas 100 jaar later
werden ze algemeen vervangen door het zydge-
weer, snaphaan en bajonet, patroontas en kruit
hoorn.
Het geweer (of zwaard) voor de voeten gebroken
door de Scherprechter in Haarlem voor:
Willem Codde van der Burg
(IJlst) 4e esk.
kapitein Jan (Joh.) v.d. Mars(de)
(De Maecht) 3e esk.
o.c. kapitein Apollony Pool
(Sphera Mundi) 3e esk.
Dit betekent zoveel als dat men van alle eer en
alle rangen werd ontheven.
Voor eeuwig uit de Republiek verbannen:
kapitein Samuel Huysman
(Jupiter) 7e esk.
kapitein Jacob van der Kanmie
(Gorcum) 6e esk.
Met de strop om de hals gold ditzelfde voor de
opperstuurman van de overleden Cortenaer, Ate
Intes Estra, die schandelijk met de "Groot Hol-
landia" en de admiraalsvlag (leidersvlag) de
vlucht had genomen. Mede daardoor waren kapi
teins, die onder het eskader van Cortenaer res
sorteerden, hem gevolgd.
Laurens Heemskerk, die zich met zijn schip (De
Vrede 6e esk.) overgegeven had aan de Engel
sen, probeerde zich daar te handhaven en kwam
het jaar daarop terug met de Engelsen en leidde
hen 't Vlie in, hierbij werd vervolgens West (op
Terschelling) geplunderd.
De 64-jarige Zeeuwse admiraal Jan Evertsen
werd in eerste instantie na het mislukte gevecht
ten onrechte niet helemaal vertrouwd. Dit on
danks zijn vele heldhaftige optredens in het
verleden. Nadat hij als aanvoerder met 16 sche
pen in de Maas was aangemeerd, vertrok hij
richting Hellevoetssluis. Hier was de bevolking
ter ore gekomen dat hij ook gedeserteerd zou
zijn. Hoewel het tegendeel het geval was, waren
de gemoederen bij de bevolking dusdanig verhit,
dat hij door het grauw zonder pardon te water
werd gesmeten. Soldaten moesten hem het leven
redden. Het liep zelfs zo hoog op dat men hem
alsnog 's nachts wilde doden, maar door een list
lukte het hem te ontsnappen en zich in Den Haag
te melden bij de Heeren Staten. Na zich verant
woord te hebben voor de krijgsraad op De
Schans te Texel, werd hij in Den Haag gereha
biliteerd en geprezen om zijn kloekmoedigheid.
7
