25 april 1945
kas, geheel vernield, 2 op 't land achter ons huis.
Bij ons echter alleen alle ruiten stuk. Het huis van
de dominé geheel vernield, uit de bovenverdieping
hingen de meubelen naar buiten. Ds. Visser, die
met zijn vrouw en zoontje in de kelder zat, moest
midden onder het beschieten vluchten, omdat de
keldertrap weggeslagen was. Overal gekerm van
gewonde en gekwetste personen. In onze straat
werd Corrie Bruin, die op 't postkantoor werk
zaam was gedood, terwijl haar vader zwaar ge
wond is.
Den nacht van 6-7 April brachten we wel in ons
huis door. Ook de oude mevr. Dijt (76 j.) en haar
dochter Emie. benevens de wed. P.J. Zoetelief
(oud 79 j kwamen bij ons en hebben met ons op
den grond geslapen, waar we bedden hadden
neergelegd. We durfden niet naar boven.
Den Burg was toen weer in Duitsche handen.
Rikus, mijn broer, konden we met zijn groot gezin
niet vinden. De geheele Weststraat, waar hij
woont, was 's avonds 6 April leeg. Tenslotte zeide
één vrouw, die daar blijkbaar toch was gebleven,
dat ze al 's morgens onder een regen van kogels
naar Driehuizen waren gevlucht. (Ze hebben ook
nog een Amsterdamsch meisje in huis, zooals hier
de meeste gezinnen, omdat er in Amsterdam zulk
een groote hongersnood is.) Ze waren gewaar
schuwd, dat ze Den Burg verlaten moesten, Daar
waar zij woonden werd hevig gevochten. Ze zijn
liefderijk opgenomen bij S. Witte op Driehuizen
en daar een geheele week gebleven. Eenige van
hun waren bij W. Zijm op Driehuizen.
Zaterdag werd er al vroeg verteld, dat De Waal
beschoten zou worden en we waren daarom 's
middags maar naar Westergeest gegaan. Er werd
werkelijk erg geschoten en al spoedig was 't
aardige kerkje van De Waal verdwenen. Ook daar
is veel stukgeschoten en in de huizen zijn 3 perso
nen gedood, de meesten wisten al, dat t beschoten
zou worden, 5 huizen zijn verbrand. Tegen 6 uur
meenden we. dat 't gevaar voorbij was, we gingen
op weg naar huis. Onderweg begon het schieten
weer, het werd zoo hevig, dat we op de boerderij
bij de Leemkuil, bewoond door C. Zijm Gzn.
gingen schuilen. We werden er zeer vriendelijk
ontvangen en bleven er een uur onder hevig ge
schut. Om half acht trokken we naar Den Burg.
We besloten maar weer met bedden op de grond
te leggen, dit was nog niet geheel klaar, toen 't
schieten alweer begon. Wij weer bij Ran in de kel
der. Na een half uurtje gingen we naar huis. Emie
Dijt en Tante Trijn zouden weer bij ons slapen,
maar daar kwam plotseling van een Duitsche
soldaat het bericht, dat we Den Burg maar verlaten
moesten, deken meenemen, 't Was een voorzorgs
maatregel werd er gezegd, maar wij togen maar
weer op weg naar Westergeest, 't Was toen half
10, aan de bepaling om om 8 uur binnen te zijn
werd dien dag geen aandacht geschonken. Om
ongeveer 10.15 arriveerden we weer te Wester
geest. Tante Trijn hadden we bij H. v. Heerwaar
den aan de Schilderweg afgegeven. We zijn te
Westergeestgebleventot Maandagmorgen 9 April.
We besloten toen naar huis te gaan en als 't
avonds onrustig was weer terug te komen. We zijn
thuis gebleven.
In die week heeft 't in Eierland erg gespannen, de
Russen hadden zich in een bunker bij Vlijt terug
getrokken en de Duitschers richtten hun kanonnen
op de boerderijen daar. De meeste bewoners waren
reeds weg, maar ze konden maar heel weinig of
niets meenemen. Vele groote boerderijen zijn
verbrand.
't Is in Eierland ontzettend wat verwoest is. Ruim
30 groote boerderijen zijn in brand geschoten, o.a.
Ruimzicht, Vruchtbaaroord, Jachtlust, Maurick,
Padang, Rotterdam, Axel. Menschenlevens vallen
daar gelukkig niet te betreuren, doch de boeren
zijn bijna allen van alles beroofd. De meesten
hebben alleen nog over, dat wat ze aan hebben.
Nieuws is niet te koopen, geen kleeren, geen
meubels, geen karpetten of kleeden, ja zelfs geen
kop of schotel. Onder de burgers van Texel is een
inzameling gehouden voor de getroffenen, niet om
geld, want daarvoor is toch niets te koopen, maar
om huisraad, meubelen en kleeren.
Heden gaf de Inselkonunandant een bulletin uit,
dat de opstandige Russen bijna totaal vernield
waren en dat de bevolking verplicht is, daar waar
ze aangetroffen worden, aan te geven. Hier bij
Den Burg werd in een schuur op 't Hoorndereind
een Rus aangetroffen; toen de Duitschers het hoor
den staken ze de schuur in brand. De Russen
gingen eruit en werden direct doodgeschoten. Er is
van weerszijden veel geschoten en gedood, onge-
18
