moeder' belicht die zijde: 'Mijn leven lang heb ik gelopen Gedwaald in menige stad Geen geld om wat brood te kopen Maar veeleer vermoeid en nat'. De tijden veranderen echter: 'Mijn zonen zijn nu soldaten Al in de grote armee En trekken door velerlei staten Met keizer Napoleon mee'. (Een kustkannonier in 1810. Heel wat Texelse jongens hebben in zo'n Frans uniform op wacht gestaan) Het is natuurlijk er op of er onder, maar dapperheid wordt beloond, dat staat vast. Aan het eind van het lied moet de maker ervan zelfs het illustere voor beeld van de Saarlandse Kuiperszoon Michel Ney voor ogen hebben gehad. Deze klom immers op tot veldmaarschalk en werd zelfs tot Prins van de Moskwa gebombardeerd: 'En gaan ze dan later trouwen Dan is dat met een prinses Dan zullen ze een staat opbouwen En rijden in open cales. Veel kinderen zijn hen beschoren Eens wieg ik een prins op mijn schoot Als bedelaars zijn wij geboren Als koningen gaan we nog dood'. Dit bleven toch wel uitzonderingen, de meesten haalden opgelucht adem toen de Fransen in 1813 de aftocht bliezen. Nog éénmaal zou het licht van Napoleon flakkeren voordat het in 1815 bij Waterloo voorgoed doofde. Hij kreeg bij zijn vertrek naar Sint Helena prompt een schop na in het spotliedje 'Napoleon waar zijt gij gebleven': 'Napoleon waar zijt gij gebleven Napoleon waar is uwe tijd Eertijds waart gij Keizer van Rome Maar nu zijt gij alles weer kwijt'. Historisch misschien niet helemaal in orde, maar dat mocht de pret niet drukken: 'Waterloo zult gij altijd onthouden Als gij denkt aan die droevigen dag Gij meendet u dapper te houden Maar helaas gij verloort er den slag'. Zo gaat het nog een aantal coupletten door tot het definitieve afscheid: 'Adieu Frankrijk, hoog geprezen Ik heb er verloren de slag Nederland heb ik moeten vrezen Ik moest naar het eiland tot straf. Zo zijn we dan via het spoor van de volksliedjes aan het einde van de Franse Tijd gekomen. Alle aange haalde nummers staan op het repertoire van onze zanggroep. Hierdoor wordt de herinnering aan deze episode geen dode letter, maar blijft ze, integendeel, springlevend. Willem Kikkert (illustraties uit 't Lant van Texsel door J.A. v.d. Vlis) 8

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1994 | | pagina 10