Uitspanning, plantjongens en Woutershok
door Irene Maas
Uitspanning
1929, Plantjongens
21
1908-1926)
De boompjes van het nieuwe bos
begonnen na 10 jaar al aardig te
groeien, 's Zondags gingen veel
mensen er wandelen. Ze kregen
dan dorst en vroegen iets te drin
ken bij omwonenden. In de stal
van de Worsteltent bijv. stond
een waterfilter, en dat was heer
lijk water, vooral als je dorst had.
Jannie Mulder en Simon de Por
to woonden op het Ruuge
Landje en zetten in mei 1908 een
advertentie in de Nieuwe Texelse
Courant:
BEZOEKERS VAN DE
WESTERMIENT
Ondergetekende bericht aan de
bezoekers van de bebossching
der Staatsduin - en Mientgron-
den, dat bij hem gedurende de
zomermaanden verkrijgbaar zijn:
BIER EN ANDERE VERVER-
SCHINGEN.
S. de Porto P.zn.
aan de Westermient
Simon de Porto stief datzelfde
jaar en Jannie ging met de vier
kinderen naar Den Burg.
Haar zus, Trijn Mulder met Dirk
Maas en 8 kinderen trokken in
het huisje op het Ruuge Landje
en zetten de zaak voort. Er
kwam een terrasje, een afdak met
vier tafeltjes en stoeltjes op de
ondergrond van schelpengruis, en
een uithangbord:
BIER, LIMONADE EN
GAZEUZEDRANKEN.
Het water voor de limonade
kwam uit de regenton, of anders,
bij droogte, uit de kolk. Dirk
Maas zei: 'De jonges pisse wel-
ders in het kolkie, maar deer
merke de gaste niks fan!' En zo
was het ook. Zulke lekkere
limonade proefde je nergens, heb
ik wel gehoord.
's Zomerdags gingen veel families
op stap, lopend met het hele stel
achter de kinderwagen, en dan
was die limonade iets wat je
nooit meer vergeet. Anderen
kwamen met de wagen, zoals de
familie De Grave van boerderij
Holland in Eierland eens per jaar
deed, een prachtige tocht.
Na de woningruil tussen Maas en
Schrama in 1924 hebben Gerrit
Schrama en Anna Knijn het
terrasje nog een paar jaar voort
gezet, maar door de concurrentie
van Bosch en Duin was het niet
meer rendabel.
(uit de verhalen van Cor Maas en
Arie Koopman)
Ze waren zo'n jaar of 12, 13 toen
ze samen een seizoen bij de Staat
Uitstapje naar de Dennen van een (ons) onbekende familie (verz. M. Stoepker)
'Het Ruuge Landje' (verz. M. Stoepker)