STICHTING WATERLEIDING 'ZUID-EIERLAND'
OP TEXEL (6 sept. 1947 - 17 mei 1957)
DE VLIJT
TWEEDE WERELDOORLOG
ONDERHANDELINGEN
15
Het Provinciaal Waterleidingnet (P.W.N.) sloeg in 1956 een bron nabij de Elemert in
Den Burg en begon vanaf dat moment het hele eiland van waterleiding te voorzien.
Vervolgens werd gebruik gemaakt van duinwater en zelfs nog even aanvulling met
tankschepen totdat Texel in 1973 een eigen drinkwaterfabriek nabij Oudeschild zou
krijgen waar (zout!) Waddenzeewater werd omgevormd tot zeer goed drinkwater.
Vanaf 1987 krijgen de eilandbewoners hun water via een pijpleiding, die door het
Marsdiep loopt en ons wat dit betreft gelijk stelt aan 'de overkant'.
Voordat het P.W.N. in 1957 zover was, had de
buurtschap Zuid Eierland reeds een zelfstandig
waterleidingnet. Dit hield verband met het feit dat
in ca. 1938 het Ministerie van Defensie een hangar
liet bouwen, die gebruikt werd door de Koninklijke
Luchtmacht.
Deze hangar stond op de hoek van de Postweg en
de Schoolweg, nu Muyweg geheten. Ieder jaar
kwamen vliegtuigen vanuit Soesterberg hier oefe
nen, meestal met zgn. twee- of dubbeldekkers.
Reeds toen begon men voor de legering van de
soldaten in het kamp 'De Vlijt' waterleiding aan te
leggen.
De bron hiervoor was te vinden in de Zanddijk aan
het eind van de 's Hertogenboschweg (nu dus ook
Muyweg geheten). Daar werd een gaarbak gemaakt
en pompen geslagen. Het pompenhuis werd ge
bouwd aan de polderkant van de Zanddijk. Tijdens
de mobilisatie in 1939 werd dit nog eens uitgebreid.
Op de zolder van de openbare lagere school (nu
Scholerie) werden militairen gelegerd en officieren
vestigden zich op het vliegveldterrein en de nabije
omgeving.
Zo was de situatie totdat de Tweede Wereldoorlog
uitbrak. De Duitsers kwamen ook op Texel en zij
vergrootten dit strategisch belangrijke punt. Nog
zijn de sporen te zien van wat door hen in de omge
ving van het vliegveld werd gebouwd. Ook bij de
Slufter werden veel barakken gebouwd. In de pol
der spreekt men nog steeds van een 'weermacht-
skuur'. Vanaf de treden van de duinovergang bij de
Slufter zijn heden ten dage de drie schuren nog te
zien.
Op het land van de boerderij 'Melle' werd een grote
kazerne neergezet en voorts diverse woonbunkers
en paardestallen. Het gebruik van water nam hier
door behoorlijk toe. Vandaar dat er al een flink
leidingnet lag op het moment dat de dag van de
bevrijding aanbrak.
Daar er op de rest van Texel nog geen waterleiding
bestond, kon de buurtschap Zuid-Eierland hier
mooi gebruik van maken. Enkele doortastende
buurtbewoners hadden tijdens de bezetting al stie
kem 'proefmonsters' genomen, hetgeen veel latei-
zou blijken toen het P.W.N. haar standaardleidingen
ging leggen en hier en daar zelfgemaakte koppelin
gen ontdekte.
Men stak de koppen bij elkaar en richtte de Stich
