Kiek ers wat ik fonde heb, fan wie ben deuze biene Gosterdankies, wat een stel Ze passé mee meskien nag wel. Ken ik ze niet ers liene Nieuwe leden. De pathéfoon Meiert Bakker van Hoog Koog en Willem Mulder van het Ruuge Landje waren ne ven, buren, vrienden en allebei doof. Er zou een boswachter benoemd worden, dat was het gesprek van de dag. Ze kwamen elkaar tegen op de weg en de een zei: "Hèw jee al kukels De ander: "Hiet ie zóó O plm. 1896 Irene Maas. Het boek ^9 "VELDNAMEN van TEXEL" is in een kleine oplage herdrukt. Het kost fl. 79.50, in de boekwinkels te koop. 20 ken, of armbandjes vlechten van "sporte" (biezen). Ik herinner nr)e, dat ik als heel jong kind een keer erg onder de indruk was van een mandje van bloeiende hei, gemaakt door een oude Hoornder "ommoe". Ik heb zoiets later nooit meer gezien. Al dit soort spelletjes, liedjes en bezigheden zijn in onbruik geraakt of leven ze toch nog hier en daar Laat het ons eens weten (N.B. In het boekje "Bessie van Ouwe Hoore" van Anneke Paagman staan veel oude Tessel- se rijmpjes en spelletjes, maar lang niet alles in dit boekje is specifiek Tessels.) G.E. Dros. Gedichtje van Theo Timmer (Een spelletje, waarbij je een klein kind aan z'n beentjes optilt en heen en weer zwaait:) J.R. v.d. Geest, Den Hoorn B. Bakker Den Burg P. Hopman Den Burg N. Beers Boskoop K. van Leeuwen Den Burg T. Bruin-Bruin Den Burg A. v.d Bunt-Boswijk Brunssum M. de Wolf Den Helder A. Zwanenburg-Troost Den Hoorn A. Oosterbaan De Waal C.H. van Rhijn Hoogsoeren J. Bruin Den Burg R. Witte-Smit Den Hoorn Mevr. Doornekamp Den Burg C. Schaatsenberg Den Burg S.P. Dros Den Burg C. Bakker Amstelveen M.W. Roeper Dirksland TJ. Kuip De Koog Nieuwe boswachter. (medcdcdeling Piel Maas plm. 1920) De gebroeders de Porlo van de Ploeglander- weg hielden erg van muziek. Ze speelden zelf harmonica en zongen erbij. Op een dag hadden ze een pathéfoon gekocht, zo een die je moest opwinden met een veer. De veer liep langzaam terug en onderwijl speelde de plaat af. Dat was prachtig, ze zongen mee dat het schalde door hel bos. Helaas was hel geval al gauw in het ongere de. Ze waren nogal sterk en hadden de veer te strak opgewonden. Irene Maas

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1992 | | pagina 22