Keukengerei rond 1900 Ook brood bakken werd in 1870 door de boerin gedaan en boterhammen met spek waren ook toen dagelijkse kost. Het eten was in die tijd niet overda dig en werd Zondags voor de hele week gekookt; een stuk spek, met erwten, bonen, gort en meel en alle maal in afzonderlijke zakjes gedaan. Wel hielden Texelaars ook toen van verse groenten. In 1929 lijkt het menu wel beperkter te zijn geworden. In van Cuyck's tijd sfonden ook schelvis en vleten (grote roggen, die na gevild te zijn, twee dagen aan de lucht gehangen werden) op tafel. In 1929 wordt er 's middags gestopt, genaaid en ver steld. Het "nieuwe naaien" wordt uitgesteld tot de winter. Ruim tweehonderd jaar eerder meldt van Cuyck dat '"de vrouwen even lui zijn als haare man nen"; behalve met het huiswerk houden zij zichbijna nergens anders mee bezig dan het schapenmelken en kaasmaken. Voorheen sponnen, weefden en bleekten zij haar eigen linnen (van vlas op het Eylant geteeld). Een krappe eeuw later, in 1856, meldt F. Allan, ver vuld van een zelfde soort afkeuring als van Cuyck (van wie hij nogal wat overschrijft), dat het spinnen plaats maakte voor tal van handwerken, die, hoe kunstig en geestig ook bedacht, toch gemeen hebben dat zij "voldoening aan modezucht en pronkziekte als hoofddoel aanwijzen". Men legt zich toe op gefes tonneerde kantjes, geborduurde stroken, gehaakte mutsjes, enz, (3) Aan het eind van de vorige eeuw zal het met de pronkzucht wel wat minder geworden zijn. Een kri- sis in de landbouw deed overal zijn gevolgen voelen. Er volgde een tijd van herbezinning op de gebruikte landbouwmethoden. En daarmee veranderde er voor boer en boerin meer dan in de eeuwen daarvoor. Voorlichtingdeed z'n intrede in de agrarische wereld en vanaf 1900 werd ook de aandacht gericht op de landbouwhuishouding. Het werk van een boerin was niet licht, wat schrijvers er ook van vonden. Per streek verschilde de zwaarte, maar luieren was er echt niet bij. (4) Door de kom st van de electriciteit, gebruik van petro leum, de invoering van allerlei machines, kon het werk efficiënter en gemakkelijker gebeuren. Maar die vindingen werden niet zonder slagof stoot toege past. Daarom werd er voorlichting en onderwijs gegeven aan (aanstaande) boerinnen. Door rondtrek kende onderwijzeressen op landbouwscholen en via vak- en gezinsbladen. (5) Vermoedelijk is het hierna volgende artikel "De dag taak van een boerin op Texel in 1929" ook zo'n voor- lichtingsverhaal. Het taalgebruik duidt er op, dat hier niet zomaar een boerin aan het woord is en ook de opmerkingen over het gemak van een petroleumstel en een ontromer, plus de nadruk die er op hygiëne wordt gelegd wijzen in die richting. Misschien is het artikel voor oudere lezeressen een "feest der herkenning", of misschien vindt U het onzin, omdat het heel anders toeging, of is er heel wat overgeslagen. In dat geval zouden wij graag willen dat U kontakt met ons opneemt over Uw eigen herin neringen, verbeteringen of aanvullingen. M. Palm Gebruikte literatuur: 1Brieven over Texel, door Pieter v. Cuyck, Kruseman, Den Haaag 1969, blz. 91 e.v. 2. Het Dagelijks leven in de 17e eeuw, door Haye Thomas, "Etsevier", 1981. 3. Het eiland Texel en zijne bewoners, door F. Allan, Zaltbommel, 1971. 4. Vrouwen van het land, door Fransje Backerra et al, Walburg Pers, 1989. 5. Een half miljoen boerinnen in de klas, door Margreet van den Burg, "De Voorstal- Heerlen 1988. Illustraties overgenomen uit: Agrarische Geschiedenis van Nederland. Red. L. Noordegraaf, Staatsuitgeverij 1986. Brigitte ten Kate-van Eicken "Palladium Publishers - Helmond 1990 DE DAGTAAK VAN EEN BOERIN OP TEXEL in 1929 Onze dag begint in de zomer om 4 of 5 uur, in de winter omstreeks half zes. Het is hier gebruik om van half Mei tot half Augustus schapen te melken. De melk wordt thuis verwerkt en de koemelk wordt zoet weggehaald.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Uitgave Historische Vereniging Texel | 1992 | | pagina 19