Joop Jluizinga, 'filiaalhouder '"De "Eendracht
(Boon 's zuivelwinkel in de "Wevertsraat
Wijkindeling
Nog altijd kwam de slijter voor de bediening van zijn
klanten in iedere straat., 't Was tijdrovend en nadelig.
De wijkindeling was economisch noodzakelijk en
werd ook elders toegepast. Na vele en moeizame on
derhand leingen kreeg iedere slijter een wijk, die hem
een gelijke omzet bood. De vraag was echter of de
huisvrouw dat zou pikken. Zou zij zich laten indelen
en mogelijk een slijter opgedrongen krijgen, die on
sympathiek en/of niet van de politieke- of kerkelijke
kleur was De melkslijters - toen nog huisvrouwken
ners als geen ander - voorzagen dit probleem. De
klanten werden voorzichtig voorbereid, bovendien
werden de bestuursleden van de vijf huisvrouwen
verenigingen in Den Burg uitgenodigd bij de slijters
om de economische noodzaak "vriendelijk verpakt" te
vernemen en zij maakten weinig bezwaren. Voor
sommige was het wel even wennen, want je eigen
melkboer kende het "melkpannetje" en wist ook de
plaats in het aanrecht- of de kelderkast.
Wel hadden de slijters de vrijheid om 's middags met
boter, kaas en eieren overal in Den Burg te venten,
waardoor zij de banden met de vroegere melkklant in
stand trachten te houden.
Toch bleek de wijkindeling, waarbij de huyisvrouw de
melk nog thuisbezorgd kreeg, nog niet voldoende,
want in 1965 hadden de slijters een volgende, voor hen
kostenbestapernde stap bedacht, n.1.:
1. Er werd niet meer aan de deur gezorgd, doch de
huisvrouw kon de melk nu halen op een bepaal
de plaats in de straat, waar de slijter zich had op
gesteld en dit luidend met een bel kenbaar
maakte
2. Verkoop uitsluitend a contant, zoals voor
heen tijdens de vakantieregeling. Geen boek
jes en nota's meer, doch slechts "boter bij de vis"
Dit was middels een circulaire van de MELKHANDEL
bij de klant bekend gemaakt.
Van de in 1943 genoemde acht slijters zouden er in de
periode tot 1969 zes hun bedrijf beëindigen, t.w.:
C.H. de Waal in 1955;
Jb. Schrama in 1956, opgevolgd door W. de Graaf in
1963.
Joh. D. Bakker en later zijn zoon D. Bakker in 1968;
Jacobus Lips in 1968: P. Kok in 1946 enFiliaal "De
Eendracht" in 1963, J. Huizinga ventte echter tot 1946.
Jacobus Lips ("Kobus) met de 'ijzeren hond"
Dus in 1969 nog alleen H. Boon, die in 1949 zijn vader
opvolgde, in de Weverstraat 62 bleef actief tot zijn
overlijden in 1988, waarna zijn vrouw het bedrijf met
haar zoon nog voortzette tot October 1989. Het was de
laatste zuivelspeciaalzaak in Den Burg.
JlenkjBoon en "Willem de Cjraaf bij de auto v.d. kaas-grossier