laars in De Geul. Kijk frettéren hoeven ze niet te
verbieden. Wat ze wel moeten doen, is geen jacht-
actes meer afgeven aan Jan-en-alleman. Als zo'n
fret goed doorvoed en goed is afgericht, valt er
prima mee te werkenIk had altijd goeie fretten van
Pijt Drijver uit Den Hoorn. Die richtte ik af op één
ding: voordat ze voer kregen, klopte ik bv. met een
stok ergens op. Dus als zo'n fret in een hol zat en je
klopte, dan kwam ie er heus wel uit, want "kloppen
is eten", dat wisten ze gauw. een enkele keer lukte
hetniet: ik heb ook wel eens 3 kwartier voor een hol
staan wachten tot ie eruit kwam. Dat geduld moet
je opbrengen als goed jager. En daar ontbreekt het
tegenwoordig wel eens aan.
Tijdens ons gespek. komt de (jrave z 'n zuster
Orfa de Porto-de (jrave, binnen.
Orfa: Fran^ois, weetje nog van "de kar."Weet je
nog dat we met z'n allen in de kar naar de vroegmis
gingen Vader góóide ons erin en daar gingen we
met een noodgang, hangend in de bocht Wij
vonden het niet leukmaar vader vond het prachtig!
Fig. jS. Gelderse kapkar; eind I9e eeuw.
(Nationaal RijtuigmuseumLeek.)
"De Kar" was een Gelderse- of Brabantse kapkar,
die ook in Zeeland veel werd gebruikt. Het is een 2-
wielige zgn. verdekwagen. Er zijn 2 bankjes en men
stapt vooraan in.
In Zeeland waren er ook met witte- of gestreepte
kap: "Zeeuwse kapkar" of "Zeeuwse tilbury" ge
noemd. (Uit: "Rijtuigen" H.B. Vis., uiig. v. Dis
hoek, 1961.)
FranQois: Ja, ja, met Madam ervoor, dat loeder.
Wat een lastig paard was dat. Als ie geen zin had,
verzette hij geen poot. Alleen voor de kar liep hij als
een haas.
OrfaEn na de vroegmis mochten we een cent
verkopen bij Ma (Kortenhoeven). Elke Zondag
feest. Waar de kar toch gebleven is, vraag ik me
vaak af. Hij zal wel verkocht zijn
1Vat was dat voor een kar
We noemden het altijd "de kar", maar het was ei
genlijk een soort koets, een Zeeuwse koets op twee
wielen. Achterin waren net als in een tentwagen
twee banken tegenover elkaar en er waren raampjes
aan de zijkanten. Je moest vooraan instappen, over
het opgeklapte voorbankje heen. Niemand had bij
mijn weten zo'n kar.
fMevrouw de (PortoHfzou met 11 zó een nieuw
gesprek.ku.nnen beginnen met weer andere verha
ken over het keven op Ofokkand.
dvkaar Hfmoet er nu toch een punt achter zetten.
Wat ilf nog wek wik weten: "(Hoe is het verder
gegaan met hoeve (Hokkand
Wel, onze ouders hebben er tot hun dood gewoond.
Rumon en Anton hebben er een poos samen ge
boerd, tot Rumon naar Winterswijk is vertrokken.
Anton boerde er toen alleen tot hij om gezondheids
redenen moest verkopen. Het land werd verkocht
en de boerderij is gekocht door een Duitser, die er
een appartementenboerderij van maakte.
En Uw bedrijf in de (Dennen
Dat is een goed bedrijf geworden. Tulpen, narcis
sen en lelies. Mijn zoon Kees heeft het zo'n jaar of
10-11 geleden overgenomen. Hij woont hiernaast
en ik blijf er zo nog bij betrokken. Ik wil zo lang het
kan hier blijven wonen.
IkjtanffU fiedïiarLe(ijk.voortlwz>erfiaaIen ikwens U nog
gezonde jaren toe
N.B Naast het werk op zijn bedrijf, maakte
de Grave zich nuttig op velerlei terrei
nen. Hij bekleedde functies in de Ge
meenteraad, de Commissie voor de
Ruilverkaveling, de Bloembollenkeu-
ringdienst, de Texelse Jagersvereniging,
de Raad van Toezicht v.d. RABO en de
R.K. Gezinszorg.
Hij heeft de Texelse gemeenschap veel dien
sten bewezen door zijn inspanningen op
maatschappelijk gebied. Hij kan genieten van
een welverdiende rust
G.E. Dros